Katholieke Vereniging voor Oecumene

In 1559 werden op verzoek van koning Philips II door de bisschop van Rome, paus Paulus IV, nieuwe bisdommen opgericht in de Nederlanden. Utrecht werd aartsbisdom en daarmee verbonden werden Groningen, Leeuwarden, Deventer, Haarlem en Middelburg. Brabant en Limburg kwamen bij Luik. Deze “katholieke” kerkelijke reformatie kwam te laat. Ondanks de komst van Alva met zijn soldaten lukte het niet om de volksopstand te beëindigen. Van een pacificatie was geen sprake. Al helemaal niet op godsdienstig gebied. Het bisdom Haarlem werd in 1592 formeel opgeheven. Het bisdom Deventer ook. De laatste bisschop van Haarlem werd nog naar Deventer overgeplaatst, maar hij stierf daar een maand na zijn verhuizing. Ook Utrecht verdween in 1580 als aartsbisdom na 21 jaar.

#blijfinmijnliefde is het thema voor de Weekvan Gebed voor de eenheid van de christenen in 2021. Dat maken de Raad van Kerken en MissieNederland vandaag bekend. De jaarlijkse gebedsweek vindt plaats van 17 tot en met 24 januari.

Perspectief 2020-48

De nieuwe Perspectief 48 is uit. Met boeiende artikelen.

In deze Perspectief treft u artikelen aan met uiteenlopende thema’s. We konden daarbij niet heen om de reflectie over de coronatijd, waar we allemaal de laatste maanden mee te maken hebben gehad en nog hebben. Vandaar ook de titel van dit nummer: Kerk en corona. We hebben twee artikelen daarover van één auteur. Daarnaast hebben we een belangwekkend artikel over de eucharistie in de oecumene. Ook hebben we achtereenvolgens artikelen over het sociale ethos in de Orthodoxe Kerk, over een lang geleden geschreven maar nog altijd actuele brief over lectio divina en tot slot een bijdrage over de steun aan familieleden binnen de context van palliatieve zorg in Groot-Brittannië, Nederland en Oekraïne.

Op 2 oktober houdt de Katholieke Vereniging voor Oecumene een studiemiddag , getiteld ‘Godsdienstvrijheid in het Midden-Oosten’.

Mgr. dr. Gerard de Korte, bisschop van ’s-Hertogenbosch en dr. Eric Bouter, protestants theoloog spreken op de jaarvergadering van de Katholieke Vereniging voor Oecumene over het thema ‘Belijden in oecumenisch perspectief’. Aanleiding voor dit thema is het boek ‘Wij geloven, Rooms-katholiek en protestant: één geloof’ van Bram van de Beek en Herwi Rikhof dat in 2019 verscheen bij uitgeverij KokBoekencentrum in Utrecht.

'Het oecumenisch directorium dat in 1993 is gepubliceeerd sluit aan bij de documenten van het Tweede Vaticaans Concilie en andere kerkelijke documenten. Het directorium is bedoeld als een instrument ten dienste van de gehele Kerk en met name van hen die rechtstreeks betrokken zijn bij oecumenische activiteiten in de R.K. Kerk', aldus mgr. dr. J. van den Hende in het voorwoord bij de Nederlandse heruiitgave van het Oecumenisch Directorium, dat onlangs door de Katholieke Vereniging voor Oecumene werd uitgebracht.

Op 6 en 9 augustus is het precies 75 jaar geleden dat Amerikaanse atoombommen de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki bijna volledig vernietigden. Ze veroorzaakten groot menselijke leed en meer dan 210.000 mensen kwamen om. Tot de dag van vandaag hebben overlevenden en hun nabestaanden te maken met de langetermijngevolgen van beide atoombommen. Het is belangrijk om stil te staan bij de verschrikkingen die kernwapens hebben aangericht.

Dr. E. Bouter stelt in dit boek het urgente probleem van de verdeeldheid van de christenen aan de orde. Er is veel verdeeldheid onder protestantse christenen in Nederland. Hij analyseert de redenen van het steeds maar weer verkassen. Er is sprake van een mentaliteit van wat hij noemt: ‘oase-christenen’, die vooral op zoek zijn naar een voedingsbodem voor hun eigen geloof. Tel daarbij op de wijdverspreide consumenten-mentaliteit, waarbij vooral persoonlijke groei of ronduit entertainment centraal staan, en we zien dat de kerk mensenwerk is geworden. We hebben veel verloren sinds de ene Kerk is opgebroken in steeds meer kleine stukjes ‘oase’, aldus Bouter. Kortom, het is zaak om de ene Kerk te hervinden en over de verdeeldheid heen te groeien.

Jaargang 67 Nummer 3

In 'Orthodoxe parochies in de diaspora. Geroepen om bruggen te bouwen' brengt vader Hildo Bos, priester van de Russisch-orthodoxe parochie van Nicolaas van Myra in Amsterdam, het universele dilemma van alle Orthodoxe gemeenschappen buiten de traditionele Orthodoxe landen naar voren: is men een soort buitenlandse instelling die de band met het moederland in stand houdt, of een cultureel centrum of is men geroepen een zelfstandige kerkgemeeschap te zijn met eigen structuren van kerkelijk leven?

Bēt Drāshā 2020 gaat door, met inachtneming van de 1,5 meter afstand, maar wel met een iets andere opzet dan in de vorige jaren.