Katholieke Vereniging voor Oecumene

In de serie ‘Sacramenten in Oosterse Kerken’ wordt de derde bijdrage geleverd door Vader Yosab T. Michael. Hij schrijft over de ambtswijding van (diaken en) priester in zijn Koptische Kerk.

De  oecumene binnen de Oosters-orthodoxe Kerk heeft zich gaandeweg in de twintigste eeuw ontwikkeld.  Dat ging niet altijd zonder slag of stoot, leert ons de geschiedenis.

Het Kerstfeest, eigenlijk het feest van de geboorte in het vlees van onze Heer, God en Redder Jezus Christus genaamd, is na het Paasfeest het grootste feest in de Orthodoxe Kerk. Het feest van Annunciatie, de Blijde Boodschap van de H. Aartsengel Gabriël aan de Moeder Gods Maria, dat 25 maart wordt gevierd, is in zekere zin de eerste voorbereiding op het Kerstfeest. De eerlijkheid gebiedt ons echter te zeggen dat dit feest, negen maanden voor Kerstmis, weliswaar naar het komende Kerstfeest verwijst, maar toch meer als een zelfstandig feest wordt gevierd. Vrijwel elk jaar komt kort na Annunciatie het Paasfeest, en dáár wordt dan naar toegeleefd, en niet zozeer naar het Kerstfeest.

Paus Franciscus vertrekt op 26 november naar Zuid-Azië voor bezoeken aan Myanmar (27 - 30 november) en Bangladesh (30 november - 1 december). Fr. Enbert Komol Khan (foto links), een priester uit Bangladesh die in Rome aan het Gregoriana filosofie studeert, schreef een voorbeschouwing op dit bezoek, waarnaar katholieken in beide landen verlangend uitzien. In het Katholiek Nieuwsblad van deze week verschijnt een samenvatting van dit artikel

In deze serie ‘Sacramenten in Oosterse Kerken’ wordt de tweede bijdrage verzorgd door mevrouw drs Salaam Somi, Syrisch-orthodox theoloog en als pastoraal werkster actief in het justitiepastoraat voor Orthodoxen. Zij spreekt over het sacrament van de ziekenzalving in de Syrisch-Orthodoxe traditie, dat bij zeer speciale gelegenheden wordt toegediend.

Zondag 19 november jl. brengen 21 mensen: protestanten, orthodoxen en katholieken, een bezoek aan de Orthodoxe kerk aan de Springweg te Utrecht, die ressorteert onder het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. Men is duidelijk onder de indruk van de mooie dienst en de biddende atmosfeer.

Op donderdag 2 November, op Allerzielen - de katholieke gedenkdag voor de overledenen - bezocht paus Franciscus de Amerikaanse legerbegraafplaats bij Nettuno, waar bijna 8.000 Amerikaanse soldaten zijn begraven die omkwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zijn korte bezoek sprak hij over het belang om te leren van de gruwelen van de oorlog, een les die vandaag de dag te weinig tot de mensen is doorgedrongen.[1]

In ons land is de verzuiling, de typisch Nederlandse verdeling van de samenleving in groepen op levensbeschouwelijke of sociaal-economische basis, in rap tempo aan het verdwijnen. Daarmee is ook de rol die de kerk speelt in het leven van de gemiddelde Nederlander, drastisch veranderd.

In aansluiting bij de vredesboodschap van paus Franciscus aan het begin van dit jaar, koos de Konferentie Nederlandse Religieuzen in 2017 voor het jaarthema 'Geweldloosheid en rechtvaardige vrede'. Het is een thema dat uitnodigt om buiten de eigen kring te treden. De vredesbooschap van de Kerk is belangrijk in een wereld vol geweld. Om deze boodschap verder te verspreiden heeft de KNR een boekje gemaakt met teksten van religieuzen over vrede.

Het is belangrijk om de voornaamste uitdagingen van onze tijd te overdenken, vooral in onze streek van het Midden Oosten. Het kan helpen om de enorme vraagstukken te verklaren die ons sinds tientallen jaren beroeren, maar vooral sinds 2003, het jaar van de Amerikaanse inval en de val van het regime Saddam Hoessein.

Het is ook belangrijk te overzien wat er gebeurd is, het fenomeen ISIS te begrijpen en vooral een antwoord te vinden op de vraag: Wat is de toekomst van de christenen in het Nabije en Midden Oosten? Blijven of vertrekken? Op welke principes de relaties met de moslims aanknopen?