Perspectief 2022-57
Het boek “Maria, icoon van genade” dat Arnold Huijgen in het Coronajaar 2021 het licht deed zien was een oecumenisch geschenk. In het voorwoord schrijft de auteur dat hij zelf enkele jaren geleden niet had kunnen denken een boek over Maria te zullen schrijven. Wel was er al langer het besef dat Maria in de protestantse traditie ondergewaardeerd wordt. De pandemie bood gelegenheid tot het maken van deze studie die in ons land een nieuwe impuls geeft aan het oecumenisch gesprek over Maria. Al langer wordt daar namelijk een pleidooi voor gehouden. In oktober 2015 vond op initiatief van het Oecumenisch Forum voor Katholiciteit in de Lutherse Kerk in Amsterdam een oecumenische studiedag over Maria plaats. Het Forum deed ook het voorstel om de viering van de Annunciatie op 25 maart op te nemen in de oecumenische liturgische kalender. Of daar veel gehoor aan is gegeven, is niet bekend. De systematisch-theologische studie van Arnold Huijgen over Maria biedt vanuit reformatorisch perspectief een kader voor een serieuze theologische dialoog tussen katholieken en protestanten over Maria. Uit de vele reacties op dit boek van zowel protestantse als katholieke zijde mag men afleiden dat de tijd voor deze dialoog nu rijp is.
Op 9 december 2021 organiseerde Tilburg School of Catholic Theology een Webinar over het boek van Arnold Huijgen. In dit nummer van Perspectief publiceren we de bijdragen aan dat Webinar aangevuld met een recensie van het boek.
Inhoud Perspectief 2022-57In dit nummer van Perspectief treft u de volgende artikelen aan: |
|
Marcel Sarot gaat in zijn commentaar in op de bijbelse verantwoording van katholieke leerpunten over Maria: de verering, de maagdelijkheid en de onbevlekte ontvangenis van Maria.
|
|
Willien van Wieringen zoomt in op aandacht van Huijgen voor de vijf vrouwen in de geslachtslijst in Matteüs 1 en op de aandacht voor gender en gendertheologie.
|
|
Eduardo Echeverria beschouwt Huijgens boek als een poging om de scherpe punten in de controverse tussen katholieken en protestanten over Maria te verzachten. In zijn bespreking van het boek gaat hij uitvoerig in op achterliggende theologische concepten van natuur en genade en op de scheppingsorde.
|
|
In de laatste bijdrage blikt Arnold Huijgen terug op de ontvangst van zijn boek en reageert hij op de theologische commentaren van Sarot, Van Wieringen en Echeverria. In de afsluitende passage van zijn artikel geeft hij aan Maria, die mensen in de marge nabij is, een verrassende politieke lading mee.
|