Perspectief 2018-40
In het voorjaarsnummer van Perspectief beginnen we toch weer met een artikel dat ons terugvoert naar het herdenkingsjaar 2017, zij het vanuit een dubbel perspectief van de Reformatie en Fatima. Verder bieden we u in dit nummer een artikel van Cees Luttik over de kwestie van het vroeg-katholicisme alsook de lezingen van het symposium "De Brexit van Willibrord" dat in het najaar van 2017 werd gehouden.
Inhoud Perspectief 2018-40In dit nummer van Perspectief treft u de volgende artikelen aan: |
|
Pastoor Koos Smits verbindt in zijn artikel de herdenking van 500 jaar Reformatie en 100 jaar Fatima. In beide herdenkingen hoorde hij de roep tot bekering. Hij pleit voor een mariale oecumene waarin oude strijdvragen over genade en goede werken overwonnen zijn. In de Kerk gaat het steeds om Gods genadevolle en barmhartige ontferming en het antwoord van de mens daarop. |
 |
Cees Luttik vraagt in zijn artikel aandacht voor het debat tussen exegeten en theologen uit de tweede helft van de 20e eeuw: het vroeg-katholicisme in het Nieuwe Testament. Aan de orde is de vraag in hoeverre de grondstructuren van de Kerk al in het Nieuwe Testament te vinden zijn. De discussie is intussen verstomd, maar niet echt opgelost. Luttik voorspelt dat deze te zijner tijd opnieuw zal worden opgepakt, omdat het om een fundamentele vraag gaat. |
 |
Teksten Symposium 'De Brexit van Willibrord' |
|
Miriam Adan Jones gaat in haar bijdrage in op de vraag hoe het komt dat aan de Engelse wortels van Willibrord door de biografen nauwelijks aandacht is besteed. Zij laat aan de hand van de middeleeuwse biografen Alcuinus, Hucbald en Ruopert zien, dat de biografen steeds inspeelden op de actuele relaties tussen Engeland en het vasteland, wat bepaalde of het opportuun was om de Engelse wortels van Willibrord onder de aandacht te brengen. |
|
Abt Gerard Mathijsen osb belicht vanuit de vita van Adelbert de spanning tussen de heimwee naar het vaderland en de genegenheid voor de mensen die aan zijn zorg waren toevertrouwd. De peregrinatio Christum vormt het geestelijke vertrekpunt voor het missionaire werk van Willibrord en zijn gezellen. |
 |
Mechteld Jansen past in haar reactie een dynamische en toekomstgerichte opvatting over de betekenis van gedenken toe op de gedachtenis van Willibrord. Indachtig het gegeven dat profeten vaak van buiten komen, wijst ze op de betekenis van nieuwkomers die een oude missie in een seculiere context opnieuw tot leven kunnen brengen. |
 |
De oud-katholieke aartsbisschop mgr. Joris Vercammen ziet in Willibrord een bruggenbouwer die als verkondiger van het Evangelie werelden met elkaar weet te verbinden en daarin de katholiciteit van de kerk bevestigt. |
 |
