Zicht op de echt grote verschillen kan ons helpen te waken tegen het uitvergroten van kleinere verschillen tussen kerken, hoe reëel die ook zijn. Het zijn bijzondere tijden voor de kerkelijke oecumene. In mei tekenden op de slotbijeenkomst van de Nationale Synode meer dan veertig kerkgenootschappen een verklaring van verbondenheid. De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) en de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) bewegen zich snel richting eenwording.

Op het in september 2019 te verschijnen boek ‘Spirituele oecumene: Over de vele vormen van onze gezamenlijke en persoonlijke omgang met God’, wordt op facebook erg negatief gereageerd. Een enkele post leidde tot een oprisping van boosheid en verontwaardiging, waardoor dit boek nog vóór verschijnen in een verkeerd daglicht komt te staan. Beter gezegd, in de schaduw van een andere kwestie: de man-vrouw verhouding in theologie en kerk. In deze bijdrage wil ik bespreken hoe het proces naar de totstandkoming van dit boek verlopen is, wat hier zo onverhoeds gebeurde om er vervolgens voor te pleiten terug te keren naar de zaak waar het in dit nog niet gelezen boek over zou moeten gaan: de vele vormen van onze gezamenlijke en persoonlijke omgang met God.

Met dit thema trof de regionale vlaams-nederlandse DIMMID-groep zich in Westmalle’s OLV abdij van het H. Hart eind juni. Het was niet toevallig dat de twee conferenties – respectievelijk van Luc Omar Vandenbroeck [algemeen-secretaris van het Executief van Moslims in België] en Henry Vesseur [Abt van de S. Willibrord abdij Doetinchem] cirkelden rond gastvrijheid. In de voorlaatste bijeenkomst te Averbode was immers de Nederlandse vertaling van Pierre de Béthune’s boek over gastvrijheid  "Gastvrijheid is heilig: over intra-religieuze dialoog” aangeboden.

Onze paus heeft in Genève voor de Wereldraad van kerken gezegd: "Die Ökumene ist ein grosses Verlustgeschäft” wat ik meen te moeten vertalen zoals hierboven. Heeft de paus soms een hele pessimistische kijk op de Oecumene? Zou ie ervan af willen?

Toen God Adam opdracht gaf namen aan de wereld te geven, deed Adam wat iedereen zou doen. Hij noemde de lucht de lucht, en de aarde de aarde. Een vogel noemde hij vogel. Natuurlijk had hij de lucht ook aarde kunnen noemen, en een vogel olifant, maar de aarde zou er niet blauwer van worden en de olifant niet hoger door vliegen. De dingen moeten nu eenmaal hun naam hebben. En de dingen bestonden en deden wat ze deden, ook al zou niemand hen de juiste naam geven.

The election of Donald J. Trump as the 45th President of the USA both expresses and reinforces the thoroughly ill culture of victimisation our culture and society have got into. In the Western liberal societies, including the ones inside the EU, the 'no harm principle' has turned upside down. Originally, this principle has been formulated by J.S. Mill. It claimed a universal and absolute entitlement to freedom which could only be limited by the obligation not to cause casualties while acting.

Sommige kansen kun je niet voorbij laten gaan. Dat moet de gedachte geweest zijn bij de leden van de Haagse Gemeenschap van Kerken toen zij op 15 juni jl. op tv en allerlei andere media de berichten voorbij zagen komen over de ontmoeting tussen paus Franciscus en premier Rutte. In een gezamenlijke verklaring riepen beide leiders op tot samenwerking tussen politieke en religieuze leiders om maatschappelijke problemen aan te pakken. 'Nou, daar maken we graag werk van', dachten voorzitter en secretaris van de Haagse Gemeenschap van Kerken. In een open brief aan minister-president Rutte vragen ze om een gesprek met de premier over de bijdrage die de (Haagse) kerken kunnen leveren aan de versterking van de democratie.

Het feest van Sacramentsdag, op donderdag 26 mei, werkt op protestanten vervreemdend. Hoe kun je er toch met hen over praten? Een overweging in oecumenisch perspectief. God zij dank zijn er vele christenen. Van de leefwijze van veel niet-katholieke christenen kunnen wij als katholieken best iets leren. Met enkelen ben ik echt bevriend. Maar soms sta ik versteld van hun stellingen.

Next week, the Vatican will host a conference about the Just War Theory. This article will address the main issues to be discussed at the conference. Fred van Iersel is specialised in social ethics and the Just War Theory. In this blog he explains what in the conference in the Vatican is at stake.

Wij zijn postmoderne liberalen, horen we: wij zijn vrij om te doen wat je wilt, tenzij je slachtoffers maakt. Dat klinkt mooi, dit 'no harm' beginsel. Zeker in deze dagen, waarin politici ons vertellen dat we ook na 'Brussel' gewoon door moeten gaan met 'onze manier van leven'. De werkelijkheid is echter dat dit 'no-harm' beginsel vijf culturele effecten heeft waar we nodig met elkaar over in gesprek moeten.