Katholieke Vereniging voor Oecumene

De A.A. Brediusstichting werd in 1981 opgericht door de theoloog en musicoloog A.A. Bredius (1903-1982). Bredius woonde van 1966 tot aan zijn overlijden op kasteel Hernen, nu de bakermat van de naar hem genoemde stichting, en verzamelde het overgrote deel van de boeken die nu de kern van de collectie van die stichting vormen. Met de oprichting van zijn stichting beoogde Bredius zijn grote liefde, de Oost- en Zuidoost-Europese wereld en delen van het Midden-Oosten waarop de Byzantijnse cultuur van grote invloed geweest is, onder de aandacht te brengen van een publiek dat bestaat uit meer dan alleen wetenschappers en specialisten.

De Raad van Kerken in ons land probeert door een breed uitgezet onderzoek zicht te krijgen op de spiritualiteit rond de Eucharistie en het Heilig Avondmaal. Hoe beleven rooms- katholieken en protestanten anno 2014 de Maaltijd van de Heer? In de Reformatietijd werd de visie op de Eucharistie of het Heilig Avondmaal een twistappel tussen protestanten en rooms- katholieken maar ook tussen protestanten onderling. Luther stond met zijn Avondmaalsleer fel tegenover Zwingli. Johannes Calvijn legde weer eigen accenten.

Een van Europa’s meest extreme pelgrimsoorden ligt op een klein eilandje in een meer, Lough Derg, in het Ierse graafschap Donegal. Het is moeilijk bereikbaar, zeker voor mensen zonder eigen vervoer. Die worden aangeraden om een taxi te nemen vanaf het dorp Pettigo, een rit van ongeveer zes kilometer. Het laatste stukje reis is voor iedere bezoeker gelijk. Een bootje zet je over naar Station Island, een van de 46 eilandjes in Lough Derg.

De christelijke feestkalender kent een bonte achtergrond. Sommige christelijke feesten hebben een joods verleden, andere een voorgeschiedenis in de Romeinse kalender, een enkele gaat terug op de Egyptische oudheid. Sommige zijn bijna net zo oud als het christendom zelf, andere zijn van recente datum. Ondanks alle verscheidenheid liggen rond het jaar 400 de belangrijkste lijnen van het liturgisch jaar min of meer vast. Het is de tijd waarin Augustinus (354-430) bisschop was in het Noord-Afrikaanse havenstad Hippo Regius.

'Ik geloof dat De Kerk, naar een gemeenschappelijke visie weergeeft wat we zouden kunnen noemen "een hiërarche van ecclesiologische waarheden" Door ons te richten op de meest fundamentele aspecten van het christelijk geloof met betrekking tot de werkelijkheid en de activiteit van de Kerk, worden gescheiden christelijke gemeenschappen in een nieuwe context en omgeving geplaatst waarin ze uitnodigd worden opnieuw de verschllen die hen nog verdelen te overwegen.' Met deze woorden onderstreepte prof. dr. William Henn ofm.cap de betekenis van de dialoogtekst over de Kerk in de zoektocht naar eenheid van de Kerk. 

Op een goed bezochte jaarvergadering die dit keer in het Protestants Dienstencentrum in Utrecht gehouden werd, nam H. van Doorn, priester van het aartsbisdom Utrecht, jongstleden vrijdag, op het hoogfeest van St. Willibrord, afscheid als voorzitter van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In de zes jaar van zijn voorzitterschap heeft hij steeds benadrukt dat een oecumenische oriëntatie voor de Katholieke Kerk zelf van het grootste belang is. Zijn wapenspreuk 'katholiek en oecumenisch' stond geprint op de tas van zuiver jute die hij als aandenken aan alle deelnemers van de jaarvergadering meegaf.

'De vereniging heeft in de toekomst zeker kansen, maar moet die in aansluiting op de behoeften die er zijn wel goed in kaart brengen.' Hanneke Arts van het bureau Webprofilering sprak op de jaarvergadering van de vereniging over de inspanningen in het voorbije jaar om met behulp van de website en de sociale media het draagvlak van de vereniging te verbreden en nieuwe leden en donateurs te werven.

Het boekje 'Rosa en Rahim' van Willemijn de Weerd en Esther van Leeuwen vertelt over een kleine vluchteling Rahim, over het land Iran, waar hij uitkomt en over zijn eerste dagen op school. Maar de hoofdpersoon van het verhaal is Rosa. Door haar ogen kijken we naar Rahim.

Tentoonstelling 'Een weg te gaan'

 Met oude gravures van Pieter Schut visualiseert de tentoonstelling een document van de Wereldraad van Kerken: "De Kerk, op weg naar een gemeenschappelijke visie" (Faith and Order, paper 214).

Vertegenwoordigers van de Orthodoxe, Protestantse, Anglicaanse, Evangelicale, Pentecostale en Rooms-Katholieke kerken hebben geprobeerd een omvattende oecumenische visie bloot te leggen op het wezen, het doel en de missie van de Kerk. Het document van de Wereldraad verscheen in 2013, werd in vele talen vertaald en is dit jaar wereldwijd en bij veel kerken in gesprek. De gravures volgen fragmenten uit het document, niet de Bijbelse volgorde.

De oecumenische gemeenschap van Taizé, die volgend jaar 75 jaar bestaat, is voor velen een bron van inspiratie. De communiteit slaagt daar waar andere initiatieven maar moeilijk vooruit komen. Dat geldt in het bijzonder voor de relatie met jongeren maar ook op oecumenisch gebied. Jaarlijks gaan jongeren in grote getale voor een verblijf van enkele dagen of weken naar Taizé toe. Daarnaast is er ieder jaar in één van de grote Europese steden een Europese jongerenontmoeting tussen kerst en nieuwjaar waar duizenden jongeren aan deelnemen. Ook wat oecumene betreft is de communiteit een begenadigd voorbeeld. Eenheid en verzoening van de christelijke denominaties was vanaf het begin een centrale doelstelling van frère Roger (1915-2005). De oecumenische communiteit werd in 1940 door frère Roger opgericht.

Lees meer...