Franciscaans Milieuproject, voorbeeldige oecumene?
Rotterdam. Het is in de jaren tachtig. Ik woon in een franciscaans getinte leefgemeenschap in de havenstad. Franciscaans getint, want er wonen wel twee minderbroeders franciscanen (kloosterlingen), maar de overige leden zijn jonge mensen van divers pluimage, veelal studenten met verschillende religieuze achtergrond. Het is de tijd dat we aan de lijve de verzuring van het milieu meemaken en enkelen van ons doen ook mee aan acties tegen de olievervuiling door Shell in Afrika en voor meer groen in de kale Rotterdamse binnenstad. Met andere woorden: onder de jonge mensen leeft een milieubewustzijn.
Samen herbergen we vluchtelingen - Kerstboodschap Bisschoppen
De Bisschoppenconferentie heeft in aanloop naar Kerstmis een brief geschreven aan alle medeburgers en in het bijzonder aan parochies en plaatselijke geloofsgemeenschappen. Het thema van de brief is de uitdaging die de komst van vluchtelingen meebrengt voor de Nederlandse samenleving.
De bisschoppen roepen op tot een herbergzame samenleving waarin mensen welkom zijn, vanuit wederzijds respect. ‘Wij pleiten voor een principiële én realistische houding: mensen in nood moeten worden geholpen en tegelijkertijd moet onze kostbare en kwetsbare vrijheid worden beschermd. Wij hebben als mens en christen de plicht om vluchtelingen, medemensen in nood, de helpende hand toe te steken,’ zo staat in de brief.
Ze vallen niet op
Ze vallen niet op. Spreken Nederlands, werken bij een gewone werkgever, of zijn een eigen bedrijfje gestart. Een echtpaar runt een snackbar in een dorp, een vrouw werkt in de thuiszorg, een man is ingenieur milieuveiligheid, iemand werkt op het gemeentehuis van een grote stad, weer een ander coördineert taken bij een grote aannemer.
Het feest van Gods liefde die mens werd
Mijn vroegste herinneringen aan Kerst zijn altijd verbonden met de kerstfeestviering van de zondagschool en de lagere school. Samen met alle kinderen voor in de kerk. Een spannend kerstverhaal. En natuurlijk het verhaal van de geboorte van onze Heer Jezus Christus. En ... aan het eind een boekje voor de lagere schoolkinderen en een zak met lekkere dingen. O ja, ook nog een grote sinaasappel. In mijn tijd nog een luxe!
'Wat heeft ecologie met theologie te maken?' - Perspectief 2015-30 in teken klimaatproblematiek
‘Wat heeft ecologie met theologie te maken?’ Met deze vraag van de gerenommeerde Griekse theoloog John Zizioulas van Pergamo openen we dit nummer van Perspectief. Op het moment dat het nummer uitkomt is de internationale Klimaatconferentie in Parijs juist afgelopen. De verwachtingen waren voorafgaande aan deze top hooggespannen. Het komt er nu op aan dat de afspraken tussen landen geïmplementeerd worden in een beleid dat wereldwijd duurzaamheid en rechtvaardigheid bevordert.
Vluchtelingenkamp Markaz Shabab (Jeugdcentrum) - Erbil (Irak) december 2015
Yosé Höhne-Sparborth is na een jaar opnieuw in Irak. Ze brengt de kerstperiode door bij de chaldeeuwse (katholieke) gemeenschap in Erbil en Kirkuk en houdt een blog bij over haar ervaringen dat we hier graag publiceren.
Om 16.00 uur houdt zuster Habiba een vespergebed met een groep vrouwen, dominicaanse leken zegt ze. Ze bidden den Dominicaanse vesper van de vrijdag. Jawel. Ze hebben inmiddels ook een mooie map waarin de gebeden gekopieerd zijn, met Fra Angelico voorop. Er is meer veranderd in dit kamp sinds ik er verleden jaar was.
'Theologie is niet onschuldig'
In 1997 ging ik in Leuven theologie en godsdienstwetenschappen studeren. Toen reeds, was mijn belangrijkste drijfveer de vaak moeilijke verhouding tussen jodendom en christendom beter begrijpen. Ik wilde, als bachelorstudent meer vat krijgen op de vragen zoals vanwaar het Joodse neen op Jezus? Hoe verhouden christelijk anti-Judaïsme en nazi-anti-semitisme zich tot elkaar? Hoe kunnen we de christelijke particulariteit denken en tegelijk (zoveel mogelijk) recht doen aan het joodse zelfverstaan? Hoe kan de dialoog tussen joden en christenen bijdragen tot verzoening?
'Voor mijn ontvoerders voel ik niets dan medelijden'
‘Alles leek er op dat ik twee opties had: bekering tot de islam of onthoofding... Dankzij het gebed en dankzij de psalmen vond ik een rust die mij niet meer verliet. Ook dacht ik vaak aan de woorden van Jezus in het Evangelie naar Mattheüs: “bid voor wie u vervolgen”.’
Dit is het getuigenis van de Syrisch-katholieke priester Jacques Mourad. Begin dit jaar woonde hij nog in het Mar Elianklooster vlakbij het Syrische dorp Qaryatayn. In de afgelopen jaren ontving het klooster vele vluchtelingen, christenen en moslims. Op 21 mei werd Mourad ontvoerd door gemaskerde ISIS-strijders. Bijna vijf maanden bracht hij door in gevangenschap, voornamelijk in de stad Raqqa. Onlangs vertelde hij zijn verhaal in het Libanese dagblad L’Orient Le Jour (30 november 2015). Ik vat het interview hieronder samen.
Byzantijnse kerkzang straalt uit in Hernen
Oost versus West..., Marcel Pérès veegt al snel in zijn lezing die tegenstelling van tafel. In zijn lezing sprak hij afgelopen zaterdagmiddag 5 december over de eeuwenoude gewijde muziek van het christendom. Laten we geen muren bouwen, was de mening van deze levendige inleider. Specialist in middeleeuwse muziek, initiator van het befaamde Franse ‘Ensemble Organum’, componist. Leo van Leijsen was bij zijn lezing en bij enkele andere voordrachten op een boeiend symposium afgelopen weekend.
Christenvluchtelingen uit Syrië
De heer Mender Koure woont in Arnhem, maar komt oorspronkelijk uit het Noord-oosten van Syrië. Hij is Syrisch-katholiek. Syrisch-katholieken spreken vaak nog de Syrische taal. De Syrische taal is een vorm van het Aramees. Dat is de taal die Jezus gesproken heeft. De Syrisch-katholieke kerk volgt de Antiocheense liturgie en zij erkennen de Paus als hoofd.