De  oecumene binnen de Oosters-orthodoxe Kerk heeft zich gaandeweg in de twintigste eeuw ontwikkeld.  Dat ging niet altijd zonder slag of stoot, leert ons de geschiedenis.

Stem vanuit monnikenrepubliek Athos

Met de opkomst van deze oecumene aan het begin van de twintigste eeuw ontstaat er met name een kritische tegenreactie vanuit het Griekse schiereiland Athos, een autonoom gebied binnen de territoriale grenzen van Griekenland, met twintig hoofdkloosters en twaalf skites. Waardoor is deze kritische houding ten opzichte van de oecumene in de Orthodoxe Kerken ontstaan? Hoe ontwikkelde zich hierdoor de relatie tussen de kloostergemeenschappen van Athos en de patriarch van Constantinopel onder wiens gezag zij ressorteren? In zijn artikel 'De kloostergemeenschappen van Athos; een kritisch geluid tegen de oecumene' geeft Nick Pouls een historisch overzicht.

Overige thema's in deze Pokrof

In dit nummer wordt verder ingegaan op het Orthodoxe denken over het licht, wat zowel in de spiritualiteit van het Jezusgebed als in de iconnschilderkunst een belangrijke rol speelt. Het beroemde epos van de Byzantijnse held Digenes Akritis is onlangs in het Nederlands uitgegeven en wordt besproken in een recensie. De kerstmeditatie is bij een fresco met de Vlucht naar Egypte, een thema dat ook in onze tijd niets van zijn actualiteit heeft verloren. Verder twee artikelen in deze Pokrof over Woestijnvaders respectievelijk Kerkvaders, om dan te besluiten met de rubriek 'Byzantijnse liturgie' - dit keer over de huwelijksviering.

Foto's :
- Athos (D. Proffer/Wikimedia Commons)
- Byzantijns handschrift met epos van Digenes Akritis (Wikimedia Commons)