In Christus is een nieuwe toekomst geopend, waaraan wij persoonlijk en als geloofsgemeenschap deel mogen hebben. De bijbellezingen op de vijfde zondag van Pasen getuigen daarvan. Op deze zondag wordt in katholieke parochies aandacht gevraagd voor de hoop en de nood van de Kerk in Syrië en Irak. Christenen in Syrië en Irak lezen op deze zondag dezelfde teksten. Mgr. dr. J. van den Hende, bisschop van Rotterdam en referent namens de Bisschoppenconferentie voor Oecumene en Oosterse Kerken schreef een korte beschouwing over de bijbelteksten op basis van de drie schriftlezing en maakte een voorbede.

 

Korte beschouwing ten behoeve van de preek, op basis van de schriftlezingen

In de eerste lezing (Hand. 14, 21-27) zijn de verkondigers van het evangelie als pelgrims onderweg. Zij trekken rond. De verkondiging is een dienstwerk tot bemoediging. Van Paulus en Barnabas wordt geschreven dat zij de leerlingen bevestigden in hun goede gesteldheid, dat zij de leerlingen aanspoorden om in het geloof te volharden, en dat zij er in geloof van overtuigd waren dat je leven en je getuigenis als christen gepaard gaat met vele moeilijkheden, met Gods toekomst voor ogen, in het licht van Christus' verrijzenis

De tweede lezing (Apok. 21, 1-5a) getuigt van de nieuwe toekomst die in Christus geopend is. Door zijn kruisdood en verrijzenis hebben lijden, dood en intens verdriet niet het laatste woord. Dagelijks staan ook wij met vele andere christenen oog in oog met dreiging, vervolging en onrecht. Reeds gedurende ons leven op aarde, mogen in ons hart de woorden gegrift staan van de Heer, die tot ons zegt: 'Zie, Ik maak alles nieuw'.

In het evangelie (Joh. 13, 31-33a.34-35) is Jezus na het indringende en welsprekende moment van de voetwassing, met zijn leerlingen in gesprek. In het licht van de voetwassing zegt de Heer: gij moet elkaar liefhebben, zoals Ik u heb liefgehad'.

De schriftlezingen van deze vijfde zondag van Pasen (Zondag Oosterse Kerken) zijn een uitnodiging aan ons adres als christenen, om in het (paas)perspectief van het nieuwe leven van Christus, elkaar als leerlingen vast te houden in geloof, hoop en liefde. Daarmee geven wij gehoor aan het nieuwe liefdesgebod van de Heer, treden wij in het voetspoor van de eerste apostelen, en wordt ons leven een daadwerkelijk en vruchtbaar getuigenis in de wereld van vandaag.

Op deze Zondag Oosterse Kerken (a) kan ons gezamenlijk gebed sterker worden (b) mogen onderlinge solidariteit en hulpbetoon verder groeien; c) kunnen wij in de wereld van nu met nieuwe moed getuigen van de hoop die in ons leeft.

Jezus zegt: "Hieruit zullen allen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart" (Joh. 13, 35).

+J. vd Hende

Voorbede

Bij gelegenheid van de zondag voor de Oosterse kerken, reiken wij u een aantal suggesties aan ten behoeve van de voorbede, het gebed van de gelovigen:

-Voor de christenen van de Oosterse Kerken:
dat zij (opnieuw) in vrijheid hun geloof mogen belijden en vieren, laat ons bidden;

-Voor Oosterse christenen die worden vervolgd:
dat zij als vluchteling steun en gastvrijheid mogen ontmoeten dat zij de solidariteit van medechristenen elders ondervinden, laat ons bidden;

-Om toekomst voor de christenen in Syrië en Irak:
dat zij de hoop niet verliezen
dat zij de liefde onder elkaar bewaren alsook met hun andere medeburgers, laat ons bidden;