Jaargang 68 Nummer 4

Pokrof 8 Mgr Josip Juraj Strossmayer. Bisschop Strossmayer was leider van de cyrillo-methodiaanse beweging in de 19e eeuw. Schilderij van Josip Franjo Mücke (Foto: Wikimedia-Commons). der tot patroon van Europa was uitgeroepen. Daarmee onderstreepte hij het belang van een Slavische christelijke streng voor Europa. In de tweede helft van maart 1981 werd een bedevaart georganiseerd: 5000 Kroaten en Slovenen gingen naar Rome ter gelegenheid van de sluiting van het Benedictusjaar en het uitroepen van Cyrillus en Methodius tot schutspatronen van heel Europa. Paus Johannes Paulus II ziet in zijn encycliek Slavorum Apostoli uit 1985 Cyrillus en Methodius als uitermate actueel voor onze tijd. Cyrillus en Methodius zijn concrete voorbeelden en een geestelijke steun voor de hedendaagse christenen en met name voor de volkeren in Europa, aldus de paus. Hij zag zich als eerste Slavische paus in het bijzonder als geroepen om rond het elfde eeuwfeest van de dood van Methodius de twee heilige broers te gedenken. Cyrillus en Methodius worden vereerd als verkondigers van het Evangelie en, zo luidt het in de encycliek, als grondslag van de volkomen eenheid tussen de in de 9e eeuw nieuw gestichte kerken en de oudere kerken, te weten van Rome en Constantinopel. Cyrillus en Methodius’ verkondiging van het Evangelie staat voorop in de herdenking van hen. Hun ‘methode’ was om zelf geheel en al deel uit te maken van de volkeren die zij in het Evangelie onderwezen. Daarmee zijn zij een voorbeeld voor alle missionarissen die in de verschillende tijden gehoor gaven aan de aansporing van de H. Paulus om alles voor allen te worden om sommigen te redden (1Kor 9:22). Cyrillus en Methodius leefden in een tijdwaarin de spanningen tussen de Kerk van het Oosten en die van het Westen aan het oppervlak kwamen, maar zij wisten, zo betoogt paus Johannes Paulus II, het rechtzinnige geloof geheel ongeschonden te bewaren. Zij zagen de kerk als één, heilig en universeel. Ze zijn met hun activiteiten bewerkstelligers geweest van de katholiciteit van de Kerk. Ze kregen opdracht tot hun missie vanuit Constantinopel maar zochten bekrachtiging bij de Apostolische Stoel van Rome. Voor nu heeft hun apostolaat een belangrijk oecumenisch appèl; het nodigt namelijk uit tot het bewerkstelligen van eenheid en verzoening. Daarmee zijn Cyrilus en Methodius voor vandaag de voorlopers van de oecumene. Cyrillus enMethodius belangrijk voor de Europese cultuur en de universele Kerk Cyrillus en Methodius waren niet alleen erfgenamen van het geloof, maar ook van het oude Griekenland, dat door Byzantium werd voortgezet. Ze hebben op die manier een onschatbare invloed gehad op de cultuur van Europa in haar geheel. Ze voegden het Evangelie in in de cultuur van de volkeren die zij evangeliseerden, aldus paus Johannes Paulus II. Dit deden ze door de Bijbel en de liturgie te vertalen in de Oud-Slavische taal. Het Oud-Slavisch werd niet alleen beperkt tot de kerkelijke taal, maar zou ook eeuwenlang de officiële en literaire taal zijn. Het Oud-Slavisch wordt vandaag de dag nog altijd gebezigd in de Byzantijnse liturgie en in bepaalde delen van de Romeinse ritus. Dit aandeel aan de cultuur van alle Slavische volkeren van Europa maakt Cyrillus en Methodius niet alleen tot de vaders van het christelijk geloof voor de Slavische volkeren maar ook tot hun vaders op het gebied van de cultuur. Cyrillus en Methodius zijn als het ware een geestelijke brug tussen de Oosterse en Westerse traditie. In de universele Kerk horen die twee tradities bij elkaar en de twee broers zijn het grote voorbeeld van deze eenheid. Ze zijn daarmee een grote inspiratie voor met name de huidige tijd. Leo van Leijsen

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=