Perspectief 2022-58

2022-58 SYNODALITEIT IN HET LEVEN VAN DE KERK Synodaal en episcopaal vraagt evenwichtskunst 17 Dat blijkt ook wel want in het blad van de kerk vertellen een gescheiden man en vrouw hoe pijnlijk zij het vinden dat hun huwelijk niet ingezegend kan worden en op die brief volgt een aantal adhesiebetuigingen. Ook de algemene synode dringt aan op spoedige besluitvorming en een aantal geestelijken vraagt om een nieuwe bespreking in de provinciale synode omdat zij ervaren dat het beleid ‘knelt’. Vanuit de algemene synode komt daarbij dan het verzoek om de zaak te verbreden en meteen de mogelijkheid van inzegenen van relaties van paren van gelijk geslacht ‘mee te nemen’. Glazemaker is tijdens een algemene synode meestal luisterend aanwezig. Maar nu reageert hij snel en kordaat. Hij gaat de vraagstukken niet samenvoegen omdat inzegenen van relaties van paren van gelijk geslacht zoveel nieuwe doordenking vraagt dat daardoor besluitvorming over het tweede huwelijk na scheiding zou worden vertraagd. Wel zegt hij toe het zegenen van relaties van paren van gelijk geslacht als apart thema te zullen agenderen. Voor de vergadering van de geestelijken over het tweede huwelijk nodigt Glazemaker als inleidster een diaken uit, gewijd in Duitsland en werkzaam in Nederland. Zij stelt in haar inleiding geen vragen bij het ideaal van de levenslange trouw, maar ze vraagt zich af of de kerk niet meer rekening moet houden met de beperktheid en de zondigheid van de mens en of dan de vergevingsgezindheid van God niet meer zou moeten klinken in de kerk. Daarna gaan voor- en tegenstanders open met elkaar in gesprek ook over de verschillende interpretaties van de Marcustekst. Ofschoon uit de discussie bepaald nog geen eensgezindheid blijkt, sluit Glazemaker de bespreking af met de vraag of er ruimte is om tot gezamenlijk gedragen beleid te komen. Hij krijgt daarop geen uitdrukkelijk antwoord en dat ziet hij als ruimte voor een volgende stap. Hij nodigt een aantal geestelijken uit om met hem een conceptrichtlijn te formuleren. Deze conceptrichtlijn giet de mogelijkheid van een tweede huwelijk in de vorm van een door de bisschop te verlenen dispensatie. Daarmee houdt de kerk de norm van de onverbreekbaarheid overeind, terwijl ze enige ruimte biedt voor een tweede huwelijk. Belangrijke voorwaarden voor de dispensatie zijn o.a.: er is geen uitzicht op herstel van de eerste relatie, er is schuld beleden door de gescheiden partner en de aanstaande echtgenoten achten zich in staat om hun belofte van trouw te geven.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=