Perspectief 2019-43

Perspectief 32 Rome en reformatie 4. De Bijbel Met name voor Protestanten is hierbij natuurlijk wel de vraag naar het gezag van de Bijbel. Hoe zit het in het licht van de Bijbel met typisch Rooms Katholieke leeruitspraken op het gebied van de mariologie, het pausdom, het vagevuur, de eucharistie en de zeven sacra- menten? Als ook binnen de Rooms Katholieke kerk de leer van de kerk niet tegen die van de Schrift in mag gaan, moet dan niet gezegd worden dat op grond van de Schrift achter de leerontwikkelingen op deze gebieden stevige vraagtekens gezet moeten worden? Wie zal het ontkennen dat de Schrift een cruciale rol speelt. Echter, hier kan niet zomaar een tegenstelling tussen aan de ene kant de traditie en aan de andere kant de Bijbel worden gecreëerd. 9 Dit gesprek vraagt om voortzetting, waarbij juist een onvruchtbare tegenstel- ling tussen Schrift en traditie moet worden vermeden. En dat alles niet door een relativering van de waarheid of een niet serieus nemen van de leer van de kerk. In dat opzicht zie ik weinig heil in de zogenaamde paradigmashift die Konrad Raiser heeft voor- gesteld. 10 Zonder in details te treden waag ik het er toch op te zeggen dat een bepaald soort van oecumene van de basis, die na Vaticanum II op gang kwam, vaak een te korte polsstok heeft gehad. We kunnen niet de waarheid inruilen voor de consensus of de leer voor de praxis. Veel van wat we nu als oecumenische winter beschouwen, is wel terug te voeren op het mislukken van deze vorm van al te kortademige oecumene. Pas als we met elkaar niet minder maar meer gaan geloven, zal oecumene en zal een kerkvereniging kun- nen bestaan. Als het gaat om de waarheid zal het er toch om gaan dat we met elkaar verder groeien in Christus, de waarheid. Daar zien we God zij dank de tekenen van, die ons hoopvol maken. Als een thema als de rechtvaardiging door het geloof, dat door de Refor- matie als articulus stantis vel cadentis ecclesia e werd gezien, is overwonnen, en hier toch gaat om de wijze waarop wij deel hebben aan het heil in Christus, dan is er een grote stap gezet. 5. Spirituele oecuemene Daarmee is natuurlijk niet alles gezegd. Ook al zou je door verdere dialoog ook verdere voortgang boeken, met name op het terrein van de ecclesiologie, dan is er nog niet een eenheid. Die kan voor een deel ook niet aan de onderhandelingstafel tot stand komen,