Perspectief 2019-43

2019-43 Thema – Herstel van Kerkgemeenschap Dr. Arjan Plaisier 31 geen project is van ons mensen. 6 Maar het is wel een gave van de Heer, die niet verdeeld is, de ene Heer en zijn ene lichaam. Wij hebben ogen nodig om dat ene lichaam weer te zien, ons in dit ene lichaam opgenomen weten en dit ene lichaam gestalte te geven in een eenheid van geloof, praktijk en kerkelijk verband. Wat zijn de struikelblokken op weg naar deze eenheid? Dat is de vraag van deze dag en daar is al veel over gezegd. Veel van de scheidslijnen die in de dialoog tussen Rome en Reformatie aan de dag treden, zijn dunner dan die er in de afzonderlijke kerken zelf zijn, ook al lijkt dat voor het oog anders te zijn. De leer van de rechtvaardiging, het grote strui- kelblok in de 16e eeuw, is dat niet meer; het verschil dat hierin bestaat tussen Rome en Reformatie is niet kerkscheidend. De eucharistie? Daar zal het beeld in de dialoog tussen Lutheranen en Rome er wat anders uitzien dan tussen Calvinisten en Rome, maar ook hier houd ik het erop dat er geen kerkscheidende verschillen zijn. Wij geloven in de reële te- genwoordigheid van Christus, daar waar wij in geloof brood en wijn ontvangen, nadat de instellingswoorden zijn uitgesproken en de heilige Geest is aangeroepen. Dit alles ingebed in de dienst van de kerk en de ambtelijke bediening, in opdracht van de Heer. Maria? Wij geloven dat zij Moeder Gods is, dat zij zalig is door te verwijzen naar haar Zoon. Dat zij ook als dé gestalte van de kerk voor ons bidt, zoals dat op een andere wijze de heiligen, levenden en doden, doen. Moet de kerk splijten over de vraag in hoeverre Maria al eerder zo geheiligd is dat ze niet door de erfzonde is besmet? Of dat ze opgevaren is ten hemel, wat toch ook met Henoch en Elia het geval is? Hier zou in ieder geval zoiets als een vrije ruimte gecreëerd kunnen worden. Is het dan uiteindelijk toch het pausdom? Daar zit ge- voelsmatig toch de meeste pijn. Hier heeft Vaticanum II ten opzichte van Vaticanum I een andere toon gezet. Toch denk ik dat hier overeenstemming bereikt kan worden, als de paus gezien kan en mag worden als herder van de herders, wiens volmacht is ingebed in dat van de kerk die door de Geest wordt geleid en die vooral het zichtbare teken van eenheid van de kerk en haar ambtelijke dienst is. 7 Ik ben geneigd om de vraag die Mark A Noll en Carolyn Nystrom stellen met de titel van hun boek : is the Reformation over? dit met een voorzichtig ja te beantwoorden. Ik denk dat de verschillen tussen Rome en Re- formatie wel serieus zijn maar dat ze in een geest liefde en in liefde tot de waarheid zouden kunnen leiden tot een eenheid in verscheidenheid. 8