Perspectief 2016-32

Perspectief 50 Hendro Munsterman In de anglicaans-katholieke dialoog zegt men het aldus: “ We have agreed together that the teaching about Mary in the two definitions of 1854 and 1950, understood within the biblical pattern of the economy of grace and hope outlined here, can be said to be consonant with the teaching of the Scriptures and the ancient common traditions .” Maar net als hun Ameri- kaanse lutherse collega's stellen zij de vraag of “ these doctrines concerning Mary are revealed by God in a way which must be held by believers as a matter of faith ” (n° 60). Het blijvende probleem is dan ook niet zozeer mariologisch, maar ligt in de vragen rond de pauselijke onfeilbaarheid van beide laatste dogma's. 3.3 Gebed op voorspraak van Maria Het derde en laatste probleem betreft het gebed op voorspraak van Maria. De Groupe des Dombes stelt vast dat “katholieken en protestanten het erover eens zijn dat Maria vereerd behoort te worden (d.w.z. geëerd, gerespecteerd, geprezen), dat zij nagevolgd behoort te worden en als voorbeeld gesteld, in het bijzonder vanwege haar geloof. Maar we verschil- len over de vraag of zij ook aangeroepen dient te worden” (n° 286). Zowel de Amerikaanse als de Frans-Zwitserse dialoog komt tot de conclusie dat deze ver- schillen niet kerkscheidend zijn en niet verzoend hoeven te worden. Protestanten erkennen dat de katholieke praktijk in dezen geen ontkenning is van het unieke midde- laarschap van Christus (1 Tim. 2, 5). Maria dient dan ook haar plaats binnen de gemeenschap van de heiligen die de kerk is te krijgen. Zo krijgt haar gebed een plaats binnen het solidaire gebed van ons allen voor allen. Onder die voorwaarden zagen luthe- ranen en gereformeerden in beide dialogen geen bezwaar om in kerkelijke gemeenschap te zijn met hen die Maria of de andere heiligen in gebed aanroepen en om hun gebed vragen. Het is in zekere zin de herkansing van Melanchton die in de 16e eeuw vroeg of lutheranen niet af mochten zien van de aanroeping van de heiligen. Maar Rome bestempelde de aan- roeping van de heiligen toen als “noodzakelijk”. De Groupe des Dombes schrijft dat “verschillende vormen van gebed naast elkaar kunnen bestaan, zonder verdachtmaking of verplichting, en zonder oorzaak en gevolg van schei- ding te zijn” (n° 287).