Perspectief 2015-27

Perspectief 54 dr. Douwe Visser a. Calvijn heeft de kerk altijd allereerst gezien als de universele kerk. Elke vorm van verdeeldheid mag eigenlijk geen realiteit hebben. En hij heeft zelf geworsteld met de verdeeldheid waaraan de Reformatie helaas gestalte heeft gegeven. b. Gereformeerden hebben een lange geschiedenis van kerkelijke verdeeldheid. Het lijkt er in dat deel van het kerkelijk landschap wel op alsof wie eenmaal splitst, de smaak daarvan te pakken krijgt. Een recent overzicht van alle Gereformeerde Kerken in de wereld komt op een aantal van 750. Sommige daarvan zijn zeer klein en dit aantal wordt ook gehaald omdat de Gereformeerde Kerken wereldwijd gezien allereerst zelfstandige regionale kerken zijn maar van die 750 kerken zijn 230 lid van de WCRC. De overige doen daarin niet mee en voor vele lijkt de WCRC welhaast een ketterse beweging. Overigens omvatten de 230 WCRC lidkerken wel ongeveer 95 % van alle Gereformeerden. Voor de WCRC is de dialoog met de RKK, maar ook die met andere oecumenische partners, van grote betekenis geweest. Want in zo’n dialoog wordt men aan beide kanten uitgedaagd om de eigen theologische traditie scherp te formuleren. Het leidt ertoe, dat men ook de rijkdom daarvan opnieuw ziet. Maar ook de mogelijkheden tot openheid. Een dialoog waar men elkaar niet schuwt en ook niet bezorgd is om de ander te bevragen, leidt tot creativiteit. Het zijn vooral de discussies rondom de presentaties gedurende de dialoog, die leiden tot het gevoel, dat men met iets wezenlijks bezig is. De oecumenische dialoog leidt er ook toe, dat men de theologische verschillen wel ziet maar ook de uitdaging om gezamenlijk werk aan te pakken. Het leidt er ook toe, dat de vele vragen voor beide partners een even belangrijke rol spelen. De oecumenische dialogen hebben geleid tot theologische ontwikkeling in eigen kring. Wat nog wel als bijzonder genoemd mag worden voor de WCRC is, dat juist de oecumenische dialogen de eigen organisatie uitgedaagd hebben tot grotere interne verbondenheid. Dat is ook mede de oorzaak voor de ontwikkeling van World Alliance of Reformed Churches tot World Communion of Reformed Churches. Kort en goed: als dan vandaag het 50-jarig jubileum gevierd wordt van UR, dan mag ook gevierd worden de rijkdom van zoveel, dat de oecumenische dialogen de betrokken kerken gegeven hebben.