HOOFDSTUK III 16 33. In veel opzichten handelden de profeten van het Oude Testament als de levende herinnering en het geweten van het volk door het te herinneren aan de trouw van God en aan zijn verwachtingen en verlangens voor het volk en door de herhaalde oproep zich af te keren van de zonde en God lief te hebben met heel hun hart, ziel en kracht (Deut. 6:5) en de naaste als zichzelf. Soms waren hun boodschappen woorden van oordeel tegen weerspannige mensen. Een andere keer brachten zij beloften vervuld van hoop voor de toekomst (Jer. 32:36-41; Ez. 11:17-21). Vaak riep de uitdagende boodschap van profeten weerstand op of zelfs gewelddadige vervolging van de profeet (Jes. 6:9-10; Neh. 9:26; Luc. 11:49; 13:34). 34. Het volk van God werd steeds weer gewaarschuwd tegen de mogelijkheid dat het ten prooi zou vallen aan valse profeten, die niet trouw waren in het overbrengen van de boodschap van God of die beweerden goddelijke inspiratie te hebben als die er niet was (Deut. 13:1-5). Confrontaties tussen echte en valse profeten, zoals het geval was bij Jeremia en Chananja (Jer. 27-28), toonden de behoefte aan onderscheiding aan om te kunnen onderscheiden tussen wat waar en wat vals was. 35. Het Nieuwe Testament laat zien dat de tijd van profetieën niet afliep met de komst van Christus. Johannes de Doper kan beschouwd worden als de laatste van de profeten in de traditie van het Oude Testament (Jes. 40:3-5; Luc. 16:16); hij wees op Jezus als de vervulling van de messiaanse hoop van Israël (Joh. 1:26-27, 29-34). Als het vleesgeworden Woord van God is Jezus Christus de vervulling van alle eerdere Bijbelse profetie en is hij de Profeet par excellence (cf. Luc. 4:24; 13,33; Joh. 6:14; 7:40). Hij spreekt niet alleen het woord van God, Hij is dat Woord in zijn volheid (Joh. 1:1-5; Heb. 1:1-4). 36. Bij de neerdaling van de Heilige Geest met Pinksteren werd de hele Kerk een profetische gemeenschap (Hand. 2:17-18). Alle christenen hebben een profetische rol en worden geacht profeten te zijn in een algemene zin door het evangelie te verkondigen aan de mensen om hen heen; er zijn echter ook anderen die het charisma van profetie op een specialere wijze ontvangen (1 Kor. 12:11; 29; Rom. 12:6). Profetie is een van de belangrijkste charisma’s die de Heilige Geest geeft voor de opbouw van de Kerk, vooral door woorden van
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=