Overeen 2003 8

Jarenlang is er naar de Charta toe geleefd, met kerkendagen en Europese Assem- blees, en met talrijke publicaties. Er moest iets komen waar de kerken in Europa zich achter zouden scharen en waarmee ook wat gedaan kon worden. Nu is de Charta er en wordt er niet naar om gekeken. Ik voel mezelf soms een repeterende wekker die steeds opnieuw begint over de charta. Ik doe dat met plezier omdat datzelfde onderwijs me leerde: herhaling is de beste leermeester. Van het papier van de Charta kunnen niet veel vliegtuigjes worden gevouwen. Soms lees je er iets over in het kerkblad, of staat de Charta op de agenda van een parochie- avond of een bijeenkomst van een raad van kerken. In enkele plaatsen is er een kerkendag aan gewijd. Maar veel informa- tie is waarschijnlijk in de prullenbak beland of in de papiermassa van de pastor of de parochiesecretaris verdwenen. Zo wordt een machtig hulpmiddel bij welke vorm van kerkenwerk en pastoraat dan ook gemist. De Charta is een machtig hulpmiddel. Daarom heeft de Stuurgroep Oecumene met haar Adviesraad alle parochies en dekenaten in het aartsbisdom, en alle dienstverleners, gevraagd voor het nieuwe seizoen één onderwerp uit de Charta te kiezen om daarmee aan de slag te gaan. Om die keuze gemakkelijker te maken deed de Stuurgroep concrete voorstellen. Want waar moet je beginnen als je de Charta nauwelijks kent? Voor ieder pasto- raal werkveld werd een suggesties uitge- werkt. Voor liturgie: het bevorderen van huisdien- sten en getijdengebed. Voor diaconie: het betrekken van christenen uit asielzoekers- centra en zij die een verblijfsvergunning hebben bij parochies en gemeenten, opdat ze ook weer een kerkelijk thuis krijgen. Voor catechese: het gezamenlijk bijbel lezen en uitwisselen van geloofservaringen met christenen elders in de wereld. Papier is geduldig In juni zijn alle parochiebesturen in een uitvoerige brief uitgenodigd om een keuze te doen en heel de parochie bekend te maken welke verplichting in het komende pastorale jaar op basis van de Charta Oecumenica wordt aangegaan. In septem- ber ontving iedere parochie informatie over de drie projecten. Bovendien werden parochies en dekenaten er op attent gemaakt dat de Zesde Diocesane Plat- formdag Oecumene op 15 november in Apeldoorn in het teken van de Charta Oecumenica staat en dat dan met name de gekozen projecten worden ondersteund. De uitnodiging om deel te nemen is aller- eerst gericht tot de parochiebesturen en de parochievergaderingen. De papieren informatie vraagt om meer, wil het project slagen. Pastores en het pa- rochiële kader moeten enthousiast worden. Door de dekenale cura’s (vergadering van pastores), door het diocesane blad voor pastores en vooral door persoonlijke benadering wordt getracht velen te berei- ken én te motiveren. Raket aan de grond Is de Charta gelanceerd door de Europese kerkleiders toen ze het handvest in 2001 ondertekenden in Straatsburg, of door de Nederlandse kerkelijke ondertekenaars in Utrecht in 2002? Dat kun je eigenlijk niet zeggen. Er is een lont aangestoken, die nog niet tot een geweldige ontbranding geleid heeft. De raket staat nog aan de grond. Het beeld van de vliegtuigjes is dan ook beter. Er worden er nogal wat afge- schoten, maar vele vliegtuigjes missen doel. Met de platformdag willen we in een aantal parochies christenen stimuleren om chartavliegtuigjes af te schieten binnen het bereik van de eigen parochie of het eigen samenwerkingsverband. Dat stimuleren we door ervaringsverhalen te laten vertellen. Het zijn geen succesver- halen, maar getuigenissen van bevlogen mensen die vertellen over het waarom en wat van hun initiatieven. Zulke mensen zullen er die dag zijn. Een diocesane oecumenedag komt het beste uit de verf als het programma ludiek informatief is. ‘Kom mee en je zult het zien’, zei Jezus (Joh.1,39) toen hij de twee leerlingen uitnodigde die door Johannes nieuwsgierig waren gemaakt en Hem vroegen waar Hij zijn verblijf hield. Kom mee en je zult het zien. Dat is de bedoeling van de platform- dag over de Charta Oecumenica: volgelin- gen van Jezus nieuwsgierig maken en laten zien waar Hij verblijft. We willen dat sommige vliegtuigjes het doel raken en wat teweeg brengen. Henk van Doorn , bisschoppelijke gedele- geerde voor oecumene aartsbisdom Utrecht 3 Overeen, nr. 8, oktober 2003 Als leraar stond ik vaak verbaasd over het gemak waarmee leerlingen vliegtuigjes vouwden van het schoolblad. Er was zo hard gewerkt aan vorm en inhoud van dat papier. Ondertussen zouden diezelfde leerlingen boos zijn geweest als ze het blad niet hadden ontvangen. Met de Charta Oecumenica, handvest voor groeiende samenwerking van de kerken in Europa, lijkt het niet veel anders te gaan. Maar het onderwijs leert ook dat herhaling de beste leermeester is. Vliegtuigjes vouwen in het bisdom Utrecht De platformdag oecumene Een doe- en praatdag over: Plaatsen van dagelijkse Schriftlezing en gebed in parochies en wijken. Gezamenlijk luisteren, bidden en zingen wordt in de gezinnen steeds moeilijker. Daarom zoeken we alternatieven. Op verschillende plaatsen in ons bisdom probeert men samen tijd te vinden voor gebed. Kleine groepen mensen, die vaak uit verschillende kerken komen, komen bij elkaar om in de Schriften te lezen, te bidden en (psalmen) te zingen. In kapel- len, maar ook bij mensen thuis. Gezamenlijke bijbelstudie en uitwisse- ling van geloofservaringen met kerken in en buiten Europa. Christenen in Zanatepec en Westervoort lezen eenzelf- de bijbeltekst en wisselen uit wat men erin verstaat. Dat is boeiend, lastig én verrijkend. God spreekt niet over de hoofden van de mensen heen, maar kijkt ze aan in hun situatie. Het is een wel- daad om dat te ervaren. We willen stimuleren dat er meer van deze uitwis- selinggroepen ontstaan. Ga en Leer. Het geeft niet of je veel of weinig doet, als je het maar ter wille van de hemel doet’ (Menachot 13,11). Met LEV-cahiers (‘Leren en Vernieuwen’) werken we met bijbelteksten, Midrasj en Talmoed en met middeleeuwse en moderne commentaren. Samen spreken over je geloof, we doen het steeds minder. De Charta daagt ons er toe uit. Het verwelkomen van asielzoekers in onze kerken. Niet geheel ten onrechte worden de kerken uit angst voor zen- dingsdrang nogal eens buiten de deur van asielzoekerscentra (AZC’s) gehou- den. Tegelijk vragen juist de kerken aandacht van de gelovigen voor de problematiek van asielzoekers en vluch- telingen. Daarom willen we in samenwer- king met andere kerken, met het vluchte- lingenwerk en de verantwoordelijken van de AZC’s, de mogelijkheden van het welkom heten van christenen bekijken. Nogal wat bewoners van asielzoekers- centra zijn christen (uit Oost-Europa, Egypte, Turkije, Irak, Somalië). Soms is zelfs het christen zijn de reden om asiel te zoeken. We willen hen welkom heten in onze gemeenschappen en we kunnen waarschijnlijk heel wat van hun wijze van christen zijn leren. ‘De charta werd ondertekend, maar het vliegtuig staat nog aan de grond.’ Leer vliegtuigjes vouwen op: http://www.ervaar.nu/vouwen