Overeen 2003 6

Ada Vethaak, lid van de driehoofdige stuur- groep die het jaarthema coördineert: ‘In protestantse kring was het credo in de litur- gie uit beeld geraakt doordat hervormden en gereformeerden het op verschillende wij- ze zongen. Dit was aanleiding om het credo op de agenda te zetten, niet alleen muzikaal maar ook inhoudelijk.’ Ook de katholieken zagen het credo als thema zitten: ‘Zij ge- bruiken het elke zondag. Het is daardoor erg gewoon, zei men, en: misschien horen we het daardoor niet meer.’ De stuurgroep ging aan de slag. De ge- dachte achter de programmering: ‘Een beetje populair ge- zegd, echt voor ieder wat wils, voor doeners én denkers. Binnen de kerken kennen we bij- voorbeeld veel vaker gespreksgroepen en leerhuizen. De doe- ners worden nog wel eens vergeten.’ Daar- om wordt er naast ge- leerd, ook gekleid, ge- schilderd en gezon- gen. Tour de Chants ‘Een groot succes is de Tour de Chants langs verzorgings- en verpleeghuizen. Een aantal muzikanten en leden van koren en cantorijen hebben een repertoire samenge- steld voor de ouderen. Er is een boekje ge- maakt met de liederen die men kan zingen, zodat er ook verzoeknummers gezongen kunnen worden. “Alsjeblieft, nu nummer twaalf?” wordt er dan gevraagd.’ De kerk- liederen waar oudere mensen van houden, worden nu vaak niet meer gezongen: ‘Soms zijn de liederen theologisch verouderd. Maar deze mensen zingen niet graag mo- derne liederen. We doen daarom met Tour de Chants een stapje hun kant uit en het is een groot succes.’ Heilige woorden Het zijn niet alleen nieuwe activiteiten die zijn opgezet. Bestaande groepen zijn inge- licht over het thema en gevraagd of ze er mee aan de slag konden. ‘We hebben de indruk dat veel bestaande groepen zich met het thema bezighouden. Het thema lijkt goed te vallen. Maar we krijgen ook kriti- sche vragen, of we het credo terug willen, of juist niet en dat dit jaar dan moet aanto- nen dat mensen er niets meer mee kunnen. Verder willen sommige heel graag praten over het credo omdat ze met sommige woorden niets aan kunnen vangen, terwijl anderen dat juist helemaal niet willen, om- dat de woorden en formuleringen van het credo heilig zijn. Er zijn mensen die moeite hebben met het credo, maar er zijn er ook die zeggen dat het prachtig is zo’n oude formulering die je met elkaar deelt. Dit heb je samen!’ Oecumene in Purmerend Wanneer beschouwt de stuurgroep het jaar- thema als geslaagd? Het stuurgroeplid: ‘Het gaat niet om aantallen mensen, maar of we mensen breed hebben kunnen bereiken en of de activiteiten oecumenisch zijn geweest met deelnemers uit verschillende kerken. De leiders van de activiteiten brengen hun eigen mensen mee, maar het zou jammer zijn als er geen anderen op afkomen en als dat patroon zich iedere keer herhaalt.’ Het credo-thema is een middel om de oe- cumene in Purmerend vorm te geven: ‘In Purmerend is behoorlijk aan de oecumene getrokken. Sommige periodes lukte dat goed, andere periodes, zoals nu, lukt dat minder. Veel mensen voelen zich erg thuis in hun eigen kerk. We hebben hier oecu- menische vieringen, maar het is niet zo dat het aantal bezoekers dan een optelsom is van de aantallen die de afzonderlijke vierin- gen bezoeken. Maar we willen toch dingen samen doen. Oecumene is datgene samen doen wat je samen kúnt doen en de waar- devolle dingen van elkaar benutten.’ ‘Oecumene komt er bovenop’ Oecumenische wijkavonden samen organi- seren bijvoorbeeld. ‘Die lopen heel goed. Je kunt er de buurvrouw ontmoeten van ver- derop in de straat en er mensen leren ken- nen met wie je iets deelt.’ Het organiseren van oecumenische wijkavonden was ‘best een kunst’. Protestantse wijkteams organi- seren normaliter hun eigen avonden evenals de katho- lieke wijkraden. ‘Als ze wil- len gaan samenwerken is dat niet altijd in één avond doorgesproken.’ Samen- werken kost op lange ter- mijn minder tijd, maar op korte termijn is het juist een extra investering. ‘Mensen doen al zoveel en dan lijk je ook nog eens iets extra’s te vragen. Oe- cumene leek er nog eens bovenop te komen. We hebben daarom gezegd: je doet al iets, we vragen niets extra’s, maar kun je binnen wat je doet iets met het thema? Oecumene kan ook komen ‘in de plaats van’. Andere activiteiten kunnen misschien tijdelijk komen te verval- len. Samenwerken is niet altijd dat je minder hoeft te doen. Het is juist extra: extra over- leg, dingen anders doen dan je gewend was. Dat is soms moeilijk. Je moet ook vooruit kunnen werken. Voor de program- makrant moesten mensen al in mei een be- schrijving van hun activiteit aanleveren. Niet iedereen werkt zo ver vooruit.’ Daphne van Roosendaal (Katholieke Vereniging voor Oecumene) Meer informatie en programmakranten: Ada Vethaak 0299 420771. 3 Overeen, nr. 6, januari 2003 Purmerend helemaal ‘Weg van het Credo’ De Raad van Kerken in Purmerend heeft met Weg van het Credo een thema opgepakt om een jaar lang mee aan de slag te gaan. Het thema, dat startte in september 2002 en dat loopt tot mei 2003, heeft verschillende betekenissen. De programmakrant: ‘Het zijn een paar woorden met meerdere bodems. Je kunt wég van iets zijn, je ziel en hart aan iets geven. Het is ook mogelijk dat je van iets weg bent geraakt, bent afgedreven: het raakt je niet of nauwelijks meer. En soms leef je tussen aangetrokken worden en ver- wijderd raken, tussen aangesproken worden en er genoeg van hebben. Dan zoek je je eigen weg.’ De Raad van Kerken in Purmerend bestaat uit drie SoW-gemeentes en twee katholieke parochies. Jongeren bij hun credo-graffiti.