Katholieke Vereniging voor Oecumene

Oost versus West..., Marcel Pérès veegde al snel in zijn lezing die tegenstelling weg. Daarin sprak hij afgelopen zaterdagmiddag 5 december over de eeuwenoude gewijde muziek van het christendom. Laten we geen muren bouwen, was zo ongeveer de mening van deze specialist in middeleeuwse muziek, initiator van het befaamde Franse ‘Ensemble Organum’ en componist. Leo van Leijsen was bij zijn lezing en bij enkele andere voordrachten op een symposium van afgelopen weekend.
Afgelopen vrijdag tot en met zondag 4-6 december werd dit symposium ‘Byzantine chant, radiation and interaction’ (Byzantijnse zang: uitstraling en interactie) gehouden. Het vond plaats op Kasteel Hernen, in het gelijknamige kerkdorp van de gemeente Wijchen, onder de rook van Nijmegen. Mede-organisator was de op het kasteel gevestigde A.A. Brediusstichting, in de persoon van directeur en gastvrouwe Victoria van Aalst. Zij heette het gezelschap aan het begin van vrijdagavond hartelijk welkom.
Divers
Het gezelschap betrof een selecte groep van wetenschappers: musicologen-liturgisten-byzantinologen-coptologen (in verschillende combinaties). Zo’n twaalftal - plus de enkele medewerkers van de A.A. Brediussticting en een handjevol auditoren - had zich verzameld in de Ridderzaal van het kasteel. De inleiders waren van verschillende nationaliteiten en (religieuze) achtergronden, en afkomstig uit uiteenlopende landen: een Amerikaanse Griek uit Engeland, een Roemeense uit Boekarest die doceerde aan de Universiteit van Thessaloniki in Griekenland, een Russin uit Portugal, een Armeniër, een Slowaak, enzovoort; de inhoudelijke eindorganisator was de Deen Christian Troelsgård. Hun onderzoeksterreinen waren zowel qua thematiek als geografisch oorsprongsgebied al even divers: musicologisch onderzoek, Koptische muziek, Roetheense muziek, Russische neumen, de interactie tussen Byzantijnse en Armeens kerkmuziek...
De meeste in power-point gepresenteerde voordrachten hadden ook luistermomenten. Het betoog werd op die manier behalve visueel ook auditief ondersteund: vaak mooi én interessante geluidsopnames.
Criteria
Christian Troelsgård beet de spits af met zijn lezing – vertaald – ‘Byzantijnse en oriëntaalse tradities, een onderzoeksgeschiedenis’. Daarin vroeg hij zich af wat met ‘oriëntaals’/’oosters’ in oude kerkelijke teksten werd bedoeld. Daarna ging hij uitvoerig in op de West-Europese interesse sinds de 17e eeuw in musicologische kringen voor de Grieks-Byzantijnse kerkzang. Hierna volgde het levendige betoog van Alexander A. Lingas, ‘Vocale kwaliteiten en stijlen van de Byzantijnse zang’. Op de vraag welke zangstijlen nu gezaghebbend waren in de Orthodoxe Kerk, zag hij in de realiteit drie feitelijke, onderscheiden antwoorden: de orale traditie (authentiek is wat mondeling is overgeleverd); de filologische bronnen (de schriftelijk in manuscripten vastgelegde notaties); het spirituele criterium (bv. het komt van de H. Berg Athos - dus oké!).
Koptisch, Byzantijns, Latijns
Op zaterdag de hele dag en zondagochtend waren er nog vele andere voordrachten, vaak gevolgd door geanimeerde discussies. Zaterdagmiddag maakte ik daarvan met name de boeiende lezing van de Nederlandse coptologe en musicologe Magdalena Kuhn mee, ‘Het Byzantijnse Rijk en de Koptische muziek’. Daarin werden zowel de verschillen en de overeenkomsten tussen de Byzantijnse en Koptische muziek aangeduid. Zo kent deze laatste geen ison (de grondtoon, ook wel drone in het Engels geheten) of Achttonensysteem (Oktoichos) zoals de Byzantijnse zang en is de Koptische muziek amper opgetekend. De reeds genoemde Pérès ging in op zijn samenwerking met de grote Grieks-orthodoxe protopsaltis Lycourgos Angelopoulus en liet ons in beeld (manuscriptafbeelingen, bladmuziek) en geluid (opnames, zijn eigen zangvoordracht ter plekke) kennismaken met de ook in het Westen bestaande bijzondere Latijnse kerkzang die zoveel verwantschap vertoont met de Byzantijnse, compleet met ison.
Oecumene van de gewijde zang
Op zondagmiddag konden we in de tegenover Kasteel Hernen gelegen Sint-Jodocuskerk horen hoe die oud-romeinse en beneventaanse (uit het Italiaanse Benevento) zangen geklonken moeten hebben. In de volle kerk brachten vier zangers van het Ensemble Organum o.l.v. Marcel Pérès in een levendige voordracht bijzonder mooi ten gehore. Duidelijk werd in dit concert wat Pérès bedoelt als hij zegt dat we geen muren tussen Oost en West moeten plaatsen. In zowel de Griekse als de Latijnse teksten van deze muziek was – wat ik maar benoem als - de oecumene van de gewijde zang van het eerste millennium (en nog geruime tijd later) heel duidelijk te beluisteren.

Foto’s (L. van Leijsen)
Wandschildering uit een Bulgaars klooster, uit de power point-presentatie van Svetlana Kujumdzieva op zaterdagmiddag 5 december.
Svetlana Kujumdzieva houdt haar lezing over de “Bulgaarse’ zang in oude muziekhandschriften.
Concert door Ensemble Organum in Hernense Sint-Jodocuskerk op 6 december.
De zangers waren in processie naar dit zij-altaar gelopen om daar een deel van hun zangen te vertolken.
Kort verslag van symposium ‘Byzantine chant, radiation and interaction’.
Marcel Pérès, Organum, ison, Byzantijns, Kasteel Hernen, A.A.Brediusstichting

gewone tekst