Jaargang 65 Nummer 1

Een typisch gebruik bij de Orthodoxe Serviërs is de zogenoemde Krsna Slava. Hoe je dit woord moet vertalen, daarop komen we verderop nog terug. Ontstaan De Krsna Slava is een familiegebruik dat naar het schijnt al teruggaat naar de tijd dat het Ser- vische volk het christelijke geloof ontving, en in die zin is het dus een gedachtenis aan de dag van de Doop. In de loop van de tijd echter is de inhoud verder uitgebouwd en is het de viering geworden van de Orthodoxe identiteit van een familie. Een stukje familieliturgie dus. Men viert op die dag de gedachtenis van de patroon- heilige van de familie en men vraagt God om bescherming voor de familie op voorspraak van de familiepatroon. De kern van de Slava is de viering van de God- delijke Liturgie, maar ook speelt hierbij het oer-religieuze besef mee, dat men gedragen wordt door God, de Gever van alle goed, van ge- zondheid, veiligheid, en dat men God daarvoor danken mag, een gevoel van geborgenheid en vertrouwdheid, dat als het ware de vreugde van een paradijselijke relatie van de mens met God oproept. Dit alles is de basis van de viering van de Slava , die bij de Serviërs de viering van de Goddelijke Liturgie dus doorzet in een familie- viering bij gelegenheid van de gedenkdag van de patroonheilige. De zegening van de gaven van de Slava is daarmee een wezenlijk onder- deel van de Slava . Die gaven zijn: graan, wijn, Krsna Slava 3 Pokrof Diaken (rechts) en priester (met in zijn hand de fles wijn) tijdens een Slava-viering.