Jaargang 63 Nummer 1

Eind september 2015 organiseerde de Orthodoxe Academie voor Theologische Studies in Volos (Griekenland) een internationale theo- logische consultatie over het thema mensen met een beperking, soms ook gehandicapten genoemd. De Volos Academie functioneert als een open forum voor reflectie en dialoog tussen enerzijds de Orthodoxe Kerk en ander- zijds de wereldwijde academische wereld en de oecumene. Maar ook het gesprek tussen Orthodoxe Kerken onderling hoort bij de doelstellingen. D e conferentie kwam tot stand in samen- werking met EDAN (Ecumenical Disa- bility Advocates Network), een oecu- menisch netwerk voor mensen met een beperking (Eng. disability ) dat deel uitmaakt van de Wereldraad van Kerken. Een van de doelen van de Volos-bijeenkomst was het presenteren van orthodoxe theologische perspectieven op personen met een beperking aan andere kerken. Mogelijk inspireert het ze om met vernieuwde betrokkenheid aan de slag te gaanmet kerkleden met een handicap. Het is een wat gedurfd voor- nemen, want Orthodoxe Kerken lopen hierin be- paald niet voorop. Volgens de Griekse orthodoxe theologe Aikaterini Pekridou lijken studies over gehandicapten een onontgonnen gebied voor de orthodoxe theologie (in het ‘ Orthodoxe Handboek over Oecumene ’ uit 2014 1 ). Volgens haar zou het onderwerp ‘mensen met een handicap’ de Or- thodoxe Kerk juist moeten stimuleren tot meer oecumenische dialoog. In dit artikel belicht ik orthodoxe theologische opvattingen die in Volos werden voorgesteld. Het woord handicap Maar eerst wil ik het begrip handicap wat pre- ciezer beschrijven, want het woord ligt gevoelig. Het sleutelwoord van de conferentie in Volos was het Engelse woord ‘disability’, dat verwijst naar de heikele situatie van mensen met een beperking in kerk en maatschappij. Iemand wordt ‘disabled’ door een wereld die uitsluit en niet toegankelijk is (materieel of immaterieel). Gehandicapt zijn is een fysieke en mentale toe- stand die een persoon belemmert in zijn bewe- gingen, zintuigen en activiteiten. Gehandicapten worden ook wel invaliden genoemd of met een wat kromme aanduiding uit de wereld van de oecumene ‘anders validen’ (Eng. differently abled ). Maar volgens de Neder- landse Simone Poortman zeggen mensen met een beperking zelf liever: “We zijn niet anders valide of in-valide. Ik heb dan wel een handicap, maar verder ben ik een heel gewoon mens. En dat geldt voor al mijn vrienden in EDAN ook. Voor alle mensen met een handicap eigenlijk.” Mensen met een beperking 3 Deelnemers aan de theologische conferentie over mensen met een beperking te Volos in Griekenland (Foto: WWC News). Pokrof 1 Orthodox Handbook on Ecumenism , pp 822-826. Free download van pdf van dit boek: http://www.ocms.ac.uk/regnum/downloads/Orthodox_Handbook_on_Ecumenism-Watermarked.pdf