Jaargang 62 Nummer 2

Pokrof 1 4 Eind februari kidnapt IS in Syrië 220 Assyriërs (zie ook ‘Korte Berichten’ p 22]. Ik lees het in de krant en voel compassie met deze christenen. Om wie gaat het? D e term ‘Assyriërs’ dekt drie betekenis- sen, één historische, twee actuele, bij welke twee laatste niet altijd per se dui- delijk is welke. 1 Historisch volk De Assyriërs waren in de Oudheid een volk dat in Mesopotamië woonde, het tegenwoordige Irak, Oost-Syrië en Zuid-oost-Turkije. Men was verwant aan de Babyloniërs (soms ook Chaldeeën genoemd). Beide spraken Akka- disch, een Oost-Semitische taal. Dit volk der Assyriërs stierf mét zijn eigen taal en politieke macht reeds voor de christelijke jaartelling uit, net als de Babyloniërs. Men ging op in andere volkeren en verdween zo uit de geschiedenis. De historische Assyriërs bezigden tijdens hun heerschappij over het Midden-Oosten niet hun eigen taal als ambtelijk communicatiemiddel, maar Aramees, een Noord-west-Semitische taal en het ‘Engels’ van die tijd. Postuummoch- ten deze historische Assyriërs na 3.000 jaar nog een verlate reactie van IS ondergaan door- dat deze laatste in februari-maart hun artefac- ten in het museum vanMossul en in de archeo- logische stad Nimrud aan diggelen sloeg. 2 Confessioneel-kerkelijk De oude Kerk van Perzië (hedendaags Iran en Irak), die in de Late Oudheid haar eigen weg ging en vaak – niet helemaal correct – ‘nestori- aans’ werd genoemd, is een Arameestalige kerk van de Oost-Syrische ‘ritus’ in Mesopota- mië. Wellicht onder invloed van anglicaanse zendelingen die hen als eersten ‘Assyrisch’ genoemd zouden hebben, nam ze de laatste eeuwen de naam ‘ Assyrisch -Apostolische Kerk van het Oosten’ aan. Een dissidente tak noemt zich Oud- Assyrische Kerk. Men legt zo een ver- band met de oude Assyriërs. Frappant is dat de geünieerde tak van deze kerk Chaldeeuwse Kerk heet en haar hoogste kerkelijk leider, zetelend Assyrische huizen in de Khabour-regio in rustiger tijden (Foto: L. van Leijsen). Assyriërs