Jaargang 57 Nummer 2

Pokrof 1 8 Sinds 1988 gebruikt de katholieke gemeenschap van de Byzantijnse ritus, toegewijd aan de Blijde Boodschap (Blagoves v c v enskaja), in Nijmegen haar eigen ‘Byzantijnse kapel’. De statuten van de stichting geven de volgende doelstellingen: het beheren van de kapel, het bevorderen van de Byzantijnse ritus en het bevorderen van de oecu- mene. Sinds zeventien jaar maakt de Servisch- orthodoxe parochie van de heilige Savva gebruik van de kapel. Vijf jaar geleden is de Russisch- orthodoxe parochie van de heilige patriarch Tichon daar bij gekomen. Zo is een bijzondere samenwerking ontstaan. Paul Baars, die behalve redactielid van Pokrof ook secretaris van de Byzantijnse kapel is, vertelt over deze wonderlijke plek. D e katholieke gemeenschap van de Blijde Boodschap te Nijmegen is voortgekomen uit ‘Pokrof Oosters Werk’ van de paters Kapucijnen. Haar eerste priester pater Zacharias (Anthonis- se) had een tijd als priester gewerkt in de Estische stad Narva, vlak bij Pskov, de huidige Russische zusterstad van Nijmegen. Estland was toen, tus- sen de twee wereldoorlogen, net als nu een zelf- standige staat. Het werk van de Kapucijnen in Narva moest de springplank worden voor een missie in Rusland zelf. Maar zo’n missie bleek nietmogelijk binnen de Sovjet-Unie. Toen de Sov- jet-Unie in 1939 Estland annexeerde, moest Zacharias vluchten. Het begin In 1949 kreeg pater Zacharias een aanstelling aan de Nijmeegse Universiteit als hoogleraar theologie. Hij gaf daarbij Russische les en ging voor in de katholieke Byzantijns-Slavische vie- ringen. Er was toen al een koor. Daar ligt het begin van onze gemeenschap. Rond 1956 kregen we een eigen kapel op de zolder van een school in de Stieltjesstraat. Toen de school in 1988 ges- loopt werd, kon men gelukkig verhuizen naar de kloosterkapel van de zusters ‘Dochters van Onze Lieve Vrouw’ aan de Dobbelmannweg in Nijmegen. Het is een van de mooiste kapellen van Nijmegen, vrij intiem, niet te groot en niet te klein, gebouwd in 1936 door het architectenbu- reau Poudenroyen in een stijl die aan jugendstil doet denken. De sacristie en de koffiekamer bie- den mogelijkheden voor recreatie, koorrepetities of catechese. Wanneer het goed weer is, kun je in het parkje naast de kapel je benen strekken. Een aantal iconen, o.a. in de iconostase van de kapel, zijn van de hand van Henk Schoonwater († 1998), de eerste iconenschilder van Nijmegen. De meeste andere iconen van de gemeenschap zijn reproducties. Zijn vrouw Katrijn maakte voor de gemeenschap enkele geborduurde ico- nen en een plas v c v enitsa (lijkwade, epitafios), die door kenners zeer hoog worden gewaardeerd. Van enig wantrouwen naar samenwerking Servisch-orthodoxen in een katholieke kapel? Dat lag in 1991 niet voor de hand. Zou de kerklei- ding in Belgrado dat accepteren? Zouden ‘ze’ Drie parochies onder één dak De ‘Byzantijnse kapel’ in Nijmegen Byzantijnse kapel van Nijmegen. (Foto: S. Savtchenko)