Perspectief 2021-52

2021-52 Een Quaker perspectief 51 En dit wijst dus op een derde wezenlijk verschil tussen Dopers en Quakers. Dat heeft ook te maken met de onze uiteenlopende opvattingen over de verhouding tussen kerk en staat. Zo wordt in het verslag gesteld dat door de lange geschiedenis van vervolging en discri- minatie de doopsgezinden de neiging hadden de staat te wantrouwen (113). Want ‘in sommige landen zouden de doopsgezinden eeuwenlang vervolgd blijven worden en in sommige staten werden zij gediscrimineerd en onderworpen aan beperkingen op sociaal en politiek gebied, zelfs tot in de twintigste eeuw’ (30). Waar het verslag aangeeft dat Doopsgezinden zich veelal afzijdig opstelden tegenover de staat, kwam William Penn tot het inzicht dat – zoals hij het stelde – ‘governments are like clockworks, they need mending’. Dat betekent dat wij ons wel degelijk ook moeten inlaten met de staat, de regering, de politiek, de wereld en dat we deze – vanuit onze geloofs- overtuiging – moesten beïnvloeden – op de plek waar wij wonen en leven: ‘on being pre- sent where you are’! En dat omdat we het ermee eens zijn dat ‘ín Gods volk de vernieuwing van de wereld een aanvang heeft genomen’ (66). Want Q uakers werken meer vanuit die ‘gerealiseerde eschatologie’ – in de zin dat het Koninkrijk begint met gelovigen als teken én instrument. Vanuit dat perspectief kunnen en mogen we dus niet ‘wereldvreemd’ zijn. Dus waren Quakers o.m. stichters van de eerste leerstoelen Vredesstudies (Adam Curle – Bradford University), de International Peace Research Association (Elise Boulding) en van tal van organisaties die actief bijdragen tot gerechtigheid, vrede en duurzaamheid, zoals Amnesty International, Church and Peace, International Fellowship of Reconciliation, War Resisters International, Service Civil International en Greenpeace. Dit illustreert hoe wij vanuit onze Quaker traditie niet alleen getuigen in woorden, maar ook actief in daden van vredes- en verzoeningswerk zijn. Bijvoorbeeld na de oorlog in Duitsland door werkkampen van vrijwilligers te organiseren om jonge Fransen en Duitsers met elkaar te verzoenen. Ons engageerden in vredesonderwijs en -onderzoek. Stille diplomatie bedreven achter de schermen in Biafra, Noord-Ierland, Sri Lanka. Het Alternatives to Violence Programme (AVP) ontwikkelden. Bovendien hebben Quakers – al meer dan zeventig jaar – hun eigen ‘ambassades’ bij de Verenigde Naties (in New York en Geneve) en al meer dan 40 jaar bij de Europese Unie en de Raad van Europa in Brussel en Straatsburg, die zich vooral con- centreren op mensenrechten, gerechtigheid, vrede en duurzaamheid. 12 Zeker die laatste