Perspectief 2021-50

46 Drs. Geert van Dartel Perspectief Zo komen we via Maria bij wat ons in de gemeenschap van de Kerk bij elkaar brengt en houdt. Schepping. Verlossing, Uitzien naar Gods Rijk vormen het omspannende heilshis- torische perspectief van alle leven. Er ligt een buitengewoon positieve, vitale opvatting over de plaats van de mens in de schepping aan ten grondslag (Psalm 8). We kunnen schepping opvatten als het begin van alle leven, maar ook als het beginsel van leven. Daar waar God zich terugtrekt, vergaat alles tot stof. Maar daar waar God zijn adem geeft, ont- staat leven. In de tweede benadering krijgt schepping een dynamische betekenis en komt God naar ons toe. Het leven van Jezus, vanaf de aankondiging van Zijn geboorte tot aan Zijn opstanding en verheerlijking, is een leven gevende impuls die tot allen gericht is en die vanuit Gods barmhartigheid en vergeving nieuw leven mogelijk maakt. Het doopsel tot vergeving van de zonden vormt daarin het kantelpunt en is het fundament van de gemeenschap van alle christenen. De Kerk leeft vanuit het Paasmysterie. Paulus wees er al op: Als Christus niet zou zijn op- gestaan, dan zijn wij de meest beklagenswaardige mensen van allemaal (1 Kor. 15,19). Zodra je de verrijzenis ter sprake brengt kom je ook bij het verhaal van de veroordeling en de kruisiging van Jezus. Kruis en verrijzenis horen bij elkaar. Waarom moest Jezus ten on- der? Werd in de godverlatenheid Zijn lot bezegeld, of is Pasen toch sterker dan het verdriet en de eenzaamheid van Getsemane? Was hij de godslasteraar, die maar moest hangen, of toch de Zoon van God, zoals de Romeinse honderdman op Golgotha uitriep (Mk. 15,39). Van de Beek en Rikhof staan pal voor het geloof in de opstanding. Zonder verrijzenis, zo stellen zij, ‘is de kruisiging het einde van de zin van de wereld en van Israëls God’. Er rest dan niets meer dan het zoveelste goed-bedoelde mensel ijke project dat ‘ten onder gegaan is aan de wetma tigheden van menselijk streven en menselijke macht’ (115). De biografie van Jezus in dit stukje geloofsbelijdenis eindigt in de overtreffende trap. Niet alleen verrezen, maar ook verhoogd en verheerlijkt, gezeten aan de rechterhand van de Vader. Hij zal wederkomen om te oordelen, levenden en doden, en Zijn rijk zal geen einde hebben. Hij leeft en dat is de grondslag van ons verlangen en onze hoop.