Perspectief 2020-49

56 Prof. dr. Herman Teule Perspectief met dit Koerdische gebied. Wij zijn wel Assyrische christenen, maar wij zijn in zekere zin ook Koerdische christenen. En dat zou onze focus moeten zijn; onze toekomst ligt bij Koer- distan. In 2008 is er dan een politicus, Aghajan, die een grote volksvergadering bijeenroept in Irbil, de hoofdstad van Koerdistan. Denken we even terug aan de 5 zetels aan het begin; uit de kleine Unie van christenen uit Koerdistan kwam hij voort. Die vergadering in Irbil telde 1200 mensen. Dat is gigantisch veel, uit alle geledingen van de christelijke gemeen- schappen, uit het onderwijs, academies, uit de medische wereld, uit de culturele wereld. Daar werd besloten een christelijke Volksraad samen te stellen. Punt 1 is: hoe noem je die? Assyrisch? Nee, dat is niet zo’n gelukkig idee. Dat hebben we gezien. Kildo -Asjoeri, daarvan hebben we ook gezien dat dat n iet zo’n gelukkig idee is. Hij noemt zijn Volksraad daarom: Chaldeeuws – Syrisch – Assyrisch. Dat is natuurlijk een zwaktebod. Aan de ene kant wil hij op politiek gebied de christelijke verdeeldheid overstijgen, maar hij kan er ook niet om- heen dat er die verdeelde realiteit is en zijn naam is daarom natuurlijk een compromis- voorstel. Aghajan is een interessante man, hij is een groot politicus met een enorme ener- gie. Hij was inmiddels vice-eerste minister in de Koerdische regering geworden, minister van financiën, en hij heeft enorm veel kunnen realiseren in die hoedanigheid voor de chris- telijke bevolking van Koerdistan en voor geheel Irak. Een eerste punt is: die Volksraad die bedoelde een aantal culturele verenigingen enzovoort bijeen te brengen, wordt zelf een politieke partij, die als politieke partij een rol gaat spelen bij de verkiezingen. We hebben dus twee duidelijk te onderscheiden christelijke politieke stromingen: de ADM die vooral federaal wil werken en deze Volksraad die vooral de toekomst voor de christenen ziet in samenwerking met Koerdistan. Bij de volgende verkiezingen die plaats vinden zien we dat de christelijke zetels altijd verdeeld gaan worden – met wat verschillende proporties – tus- sen twee duidelijke politieke christelijke partijen. Aghajan heeft enorm veel kunnen realiseren voor de christelijke gemeenschap, niet alleen voor Koerdistan, maar ook voor geheel Irak. Centraal Irak, Bagdad, was inmiddels een totale chaos. Uit Basra bijvoorbeeld, in het zuiden, waar altijd een christelijke minderheid is geweest met een Chaldeeuwse bisschop en waar ook de andere kerken vertegenwoordigd waren, verdwenen de christe- nen helemaal. De afschuwelijke aanslagen die er in Bagdad dagelijks plaats vonden bewerkten dat christenen allemaal weg wilden trekken uit centraal Irak, naar het buiten- land, naar Jordanië waar je die gigantische vluchtelingenkampen hebt van Iraki’s met een groot gedeelte van Chaldeeuwse christenen. Er is echter ook een groot aantal christenen