Perspectief 2020-48

24 Drs. Matthijs Kronemeijer Perspectief uitmaakt, omdat het een effectieve omvorming van de vierende gemeenschap tot lichaam van Christus verhindert. Er is op dit punt geen wezenlijk verschil tussen de eucharistievie- ring door de week en die in het weekend; het geldt dus ook in de zondagse eucharistieviering, ook binnen de rooms-katholieke kerk. Als het eigen geloofsgoed van de protestantse en orthodoxe kerken beter werd begrepen, dan zou ook de katholieke eucharistieviering daardoor verrijkt worden en aan kracht en aantrekkelijkheid winnen. 9 Dit communicatief tekort is naar mijn mening belangrijk genoeg om de reeds genoemde restricties van het Oecumenisch Directorium (die overigens teruggaan op Unitatis Redinte- gratio § 8) te rechtvaardigen. De eigen aard van de katholieke liturgie vereist dit zelfs, in tegenstelling tot de protestantse. Deze richtlijnen zijn echter geen doel op zichzelf; ze zijn een kaderregeling. Bovendien moet worden erkend dat de goddelijke genade de moge- lijkheid heeft op onverwachte momenten door de menselijke beperktheid heen te breken. Kortom, de rooms-katholieke eucharistieviering vereist zowel het handhaven van restric- ties als een voortdurende openheid voor situatiegebonden uitzonderingen, door de week en ook op zondag, incidenteel en soms ook structureel. (Het is in feite al staande kerkelijke praktijk dat er uitzonderingen worden gemaakt; de communiteit van Taizé in Frankrijk is het bekendste voorbeeld). 10 Dit brengt mij op de uitzonderingen die wijzelf maakten. Zoals gezegd weken Brenda en ik soms op eigen initiatief af van de regels en gingen wél ter communie, niet alleen bij Oudezijds 100 maar ook op andere plaatsen. Dit deden wij onder meer als het niet ter communie gaan meer misverstanden zou oproepen dan de omstandigheden verdroegen. Voor mij was dat bijvoorbeeld wanneer voorgangers voorgingen (m/v) die het niet ont- vangen waarschijnlijk verkeerd zouden opvatten, bijvoorbeeld als het niet erkennen van hun ambtsdragerschap. Dit was voor mij een fundamenteel punt, al was ik in die tijd nog niet in staat om te verwoorden waarom. 11 Er waren andere situaties waarin ik een uitzondering maakte en wel de communie ontving, ook als de viering door een protestantse of Anglicaanse voorganger geleid werd. Voordat ik daarop inga: het feit dat ik hier van communie spreek is uiteraard bewust. Nadat ik in 2009 het voorrecht had in de Anglicaanse kathedraal van Canterbury de eucharistische aanbidding mee te maken op Witte Donderdag ben ik geleidelijk opgeschoven naar een