Perspectief 2019-46

34 Drs. Anne-Marie Visser Perspectief 3. Hoe blijf je in tijden van crises trouw aan het alledaagse? Geïnterneerde moeders en kinderen op de vlucht gaan ons voor. Heeft voor haar het al- ledaags (over-)leven niet de betekenis moeten krijgen van een Last Resort? Een toevlucht tot het enige noodzakelijke? Potten en pannen die de betekenis krijgen van tempelgerei? Vandaar het citaat van Zacharias. Zonder het onbegrijpelijke van zo’n situatie voor een comfortabel westers huishouden tekort te doen probeer ik “in een andere versnelling” 9 enigszins te ontvlechten wat in de loop der tijd een meer theologisch gehalte heeft gekre- gen dan ik kon vermoeden. In hoeverre die horen bij “een doperse identiteit” laat ik in het midden omdat het nog steeds “mijn midden” is. Aan de hand van een motief dat voor mij een verbreding en niet een vernauwing is gaan betekenen als kenmerk van gemeente zijn. Het is het motief van de “verborgenheid” als nieuwe ruimte voor een zoektocht die niet meteen antwoorden op de vragen heeft: Figuur 1 Boerderij in de Jura. Houtsnede Daniel Dubois 1969 Als twintiger enkele maanden als vrijwilliger werkend in de Communauteit van Grand- champ kreeg ik de gelegenheid om op zondag soms ook diensten mee te maken in de zogenaamde Franches Montagnes (Zwitserse Jura). Een gebied van oudsher door Dopers bevolkt en bewerkt omdat het boven de hoogtelijn van duizend meter ligt. Het is moeilijk te bewerken terrein dat indertijd door de federale overheid toegewezen werd aan margi- nale geloofsgemeenschappen ofwel non-conformisten. Tijdens een doopdienst v óó r Pasen in 1973 werden de adolescenten – die op het punt stonden het ouderlijk huis te