Perspectief 2019-46

2019-46 Alledaags of Last Resort? 33 Intrigerend is dat Reimer in de loop van zijn loopbaan toewerkt naar een thema dat de titel van zijn – nooit verschenen - derde deel van zijn trilogie moest worden: “ Theology as doxology: spiritual formation and ethics ”. 6 Hij wilde daarin focussen op “de liturgische, sa- cramentele en esthetische bronnen van de ethiek als een vorm van eer aan en eredienst aan God.” Yoder maakte, aanvankelijk als kerkhistoricus, een omgekeerde ontwikkeling: als apologeet van de vroeg-doperse positie (hij was promovendus van Karl Barth). Hij was ook de eerste Doopsgezinde die zich bezighield met Michael Sattler osb, prior van Rot- tenburg en later Doper van het eerste uur. Wat zijn vredestheologie betreft gaat Yoder meer uit van de discrepantie tussen “God en de machten” dan Reimer terwijl beiden in de praxis van bijvoorbeeld dienstweigering en belastingweigering aan dezelfde kant hebben gestaan. Laatstgenoemde is sterk betrokken geraakt bij uitwisselingen in het kader van de Shi’ah Muslim-Mennonite Dialogue van de universiteiten in Qom [Iran] en Conrad Grebel University College, Waterloo [Ontario]. Ontmoetingen die ontstaan waren uit hulpwerk- contacten van Mennonite Central Committee (MCC) sinds de aardbevingen in Iran rond 2003-2004. Beide theologen beroepen zich ook op Bijbelse hermeneutiek. Daarbij opteert Reimer voor de zogenaamde synchronische benadering van de tekst 7 die het selectief ge- bruik zoveel mogelijk probeert te vermijden. Samengevat: Reimer en Yoder staan zeker niet als antagonisten tegenover elkaar als het om het vredesgetuigenis gaat, maar beiden hebben een andere voorgeschiedenis. Laten we zeggen: Reimer is minder apologetisch maar zoekend, sommigen zullen zeggen dat hij minder radicaal is dan Yoder … Academically we have justified our Mennonite dissident Peace position biblically, historically and ethically, but we have not developed a systematic political theory in which the positive role of civil institutions outside the church is elaborated from the perspective of our Historic Peace Church heritage … it is this larger task, in which I seek to articulate both a critical and a positive-constructive approach to public and political life and institutions 8 Let wel: bij het verschil gaat het om de benaderingswijze (en mogelijke terugkoppeling) en niet het uitgangspunt. Een onderscheid dat binnen vredeskringen niet altijd gemaakt wordt omdat men het doel niet met de middelen wil corrumperen. Deze twee polaire denkwijzen – waarbij het voorafgaande erop wijst dat die niet alleen confessioneel geïn- spireerd en gevormd zijn – voeren tot een andere vraag.