Perspectief 2019-45

Perspectief 40 Eerst de Geest dan de Kerk ons realiseren dat dit ook geldt in het denken over de gaven van de Geest zelf. Ook daar – om het iets profaner te zeggen – zingt ieder vogeltje zoals het gebekt is. Hoe goed het ook is om vandaag een gesprek te voeren over de geestesgaven, de charismata, we zou- den volgens mij ook op dit punt niet op een verkeerde manier naar eenheid moeten streven. Wij leren van elkaar door van elkaar te verschillen, wij wisselen als kerken en ker- kelijke groepen, maar ook als gemeenschappen en geestelijke families binnen één kerk gaven uit, zoals paus Johannes Paulus II met betrekking tot de oecumene bepleitte (enc. Ut unum sint, 1995), wij hebben elkaar iets te geven dankzij onze verschillen. Het is niet de bedoeling om die verschillen op te heffen: dan zouden die verschillen toch op een tekort aan eenheid wijzen, een tekort dat zo snel mogelijk moet worden verholpen. Maar er be- staat buiten God zelf geen omvattend perspectief en ons particuliere perspectief is alleen in God volledig verbonden met alle andere perspectieven: daarom kunnen wij in God één zijn op een manier die wij vanuit onszelf nooit volledig doorzien. Eén van de meest op- merkelijke uitspraken van paus Franciscus is wat mij betreft de volgende: De theoloog die tevreden is met zijn volledige en sluitende gedachtegang, is onbedui- dend. De goede theoloog en filosoof heeft een open, dat wil zeggen onvolledige gedachtegang, altijd open voor het maius van God en van de waarheid, altijd in ont- wikkeling ( Veritatis Gaudium, proloog no. 3). Ik doe mijn uiterste best een goede theoloog te zijn, ook in deze zin. Wat ik u te zeggen heb ik niet uitputtend en het ook niet alles wat er vanuit een katholiek standpunt te zeggen valt over de Geestesgaven. Mijn gedachten zijn onaf en onvolledig en ik dank paus Fran- ciscus dat ik dit als een kwaliteit kan beschouwen. 2. De kern van de zaak De hernieuwde de aandacht voor de heilige Geest, zoals die in het bijzonder in de pink- sterkerken nadrukkelijk aan het licht is gekomen en komt, heeft, gezien niet vanuit het, maar vanuit mijn rooms-katholieke perspectief, twee speerpunten. Nu is een speer een wapen dat prikt, dus als ik ‘twee speerpunten’ zeg, dan bedoel ik dat die hernieuwde aan- dacht voor de heilige Geest in mijn visie op twee manieren prikt. Allereerst prikt zij de kerk en vervolgens prikt zij de brede westerse cultuur.