Perspectief 2018-42

Perspectief 16 Het levenseinde: door de christelijke wijsheid verlicht en met een nauwgezette aandacht voor de richtlijnen van het leergezag». 25 5 De specifieke kwestie van euthanasie Vanuit christelijk perspectief bestaat de mogelijkheid om door onderscheiding levensein- debeslissingen te nemen. Maar is dat zo zeker? Als zogenaamde test van de gevoerde bespreking over een autonome moraal, zou ik graag terugkomen op de Belgische situatie, gekenmerkt door de moeilijke euthanasiekwestie, door het onderwerp van transgressie en vergeving te overwegen. 5.1 De kwestie van transgressie of overtreding Indien medici euthanasie over het algemeen als een daad van overtreding 26 beleven, is dit niet in de eerste plaats vanuit moreel perspectief, aangezien deze daad in een individuele situatie zoals we gezien hebben, in geweten uitgevoerd kan worden. Maar ze ervaren eu- thanasie toch als een daad waardoor ze in een uiterst ongewone situatie terechtkomen waarin ze niet het goede nastreven, het leven van de meest kwetsbare ondersteunen, het leven op een natuurlijke manier naar zijn einde laten lopen. Is het daarentegen mogelijk, zelfs wettelijk, dat de christelijke patiënt het probleem van overtreding in hetzelfde perspectief kan zien? Men zou vanuit een gewetensoordeel en volgens de hierboven uiteengezette vereisten, tot dit soort beslissing kunnen komen. Van- uit ethisch standpunt bevinden we ons binnen de horizon van een fout maar niet-schuldig geweten. Men draagt bij tot een beslissing die op zich in het licht van de traditie niet goed kan genoemd worden, maar toch niet schuldig is omdat ze in geweten genomen is. We bevinden ons althans theoretisch, in het perspectief «van hen die verwijderd zijn van het geloof», 27 geopend door paus Franciscus in Evangelii gaudium; ook al behandelt hij daar een andere problematiek: «Het Evangelie roept ons op een ander terecht te wijzen en te helpen groeien vanuit de erkenning van het objectief slechte karakter van zijn handelingen (cf. Mt 18,15), maar zonder een oordeel uit te spreken over zijn verantwoordelijkheid of zijn schuld (cf. Mt 7,1; Lc 6,37)» (nr 172); wat tijd en geduld veronderstelt. In de praktijk is men echter minder optimistisch over de impact van de uitvoering van euthanasie omdat men vanuit ons standpunt in deze autonome, zelfs autarkische beslissing onvoldoende