Perspectief 2015-27

2015-27 Een wereld van verschil 45 Reag eer Om gevolg te geven aan de oecumenische bedoelingen van paus Johannes werden vertegenwoordigers uit de andere Kerken – inclusief de anglicaanse Kerk – als waarnemers op het Concilie uitgenodigd. Als waarnemers kregen ze een plaats in de basiliek, kregen ze inzage in alle vertrouwelijke documenten en de kans om hun standpunten mee te delen aan het Secretariaat voor de Christelijke Eenheid. Na de dood van paus Johannes ging paus Paulus samen met de waarnemers voor in een onuitgegeven woordliturgie in Sint- Paulus buiten de Muren, op dezelfde plaats waar zijn voorganger het Concilie had aangekondigd. In de dienst kwamen bijdragen uit de katholieke, orthodoxe en protestante traditie aan bod. Door dit gebeuren bracht de nieuwe paus zelf de aanbeveling van het decreet in praktijk, met name om samen te bidden en te vieren! Vaticanum II werd zo de belichaming van een oecumenische geest, waarin het decreet zelf tot stand kwam. Laten we ons nu op het decreet zelf richten… 2. Het decreet: algemene bemerkingen Wanneer ik het als anglicaan lees, word ik onmiddellijk getroffen door de heel andere toon van dit document in vergelijking met de vroegere pauselijke brieven en bullen waarover ik al gesproken heb. Regnans in Excelsis gebruikte een machtstaal. Het zag de anglicaanse Kerk als een rivaal en een theologisch en politiek niet-gelegitimeerde entiteit. Anglicanen waren ketters, die enkel een anathema verdienden. Unitatis Redintegratio, daarentegen, noemt de anglicanen gescheiden broeders eerder dan ketters. Het gebruikt woorden als broederlijke liefde en eerbied. Er is de erkenning dat de kerksplitsingen in het verleden veroorzaakt werden door misstappen aan beide zijden. Ik heb het gevoel niet behandeld te worden als een buitenstaander, maar als een lid van dezelfde familie. 3. Het decreet: Inleiding en hoofdstuk I De inleiding en het eerste hoofdstuk ontwikkelt de katholieke visie dat God ‘de ene en enige Kerk’ heeft gesticht als beeld van zijn eigen onverdeelde, Drie-ene natuur. Deze Kerk ‘blijft verder bestaan’ in de Rooms-katholieke Kerk maar valt er niet mee samen. Want er zijn vele ‘betekenisvolle elementen en gaven’ die ‘buiten de zichtbare grenzen van de katholieke Kerk bestaan’. En zij die het evangelie beluisteren in een gemeenschap buiten de katholieke Kerk beschouwen deze gemeenschap als hun Kerk en ook als Gods