Perspectief 2012-17

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 17, september 2012 14 9) Alle bestaande vormen in te kerk bewaren, voor zover mogelijk deelnemen aan alle manifestaties en feesten van de kerk tot iets beters wordt geboren, volgens het beginsel: “onderzoekt alles en behoudt het goede”. 10) Niemand veroordelen, alleen strijden met “woord en gedrag (je levenswijze)”. 9 Gemeenschappen Toen deze beginselen werden gepraktiseerd, ontstonden er kleine groepjes, meestal gemeenschappen van jonge mensen. Hun zoektocht naar de volheid van het kerkelijk leven betekende niet alleen kerkelijkheid per se, maar een proces om alle aspecten van hun leven in overeenstemming te brengen met het evangelie en te leren van hun geloof te getuigen. Dit was allemaal onmogelijk zonder wederzijdse steun, wat in feite betekende zonder gemeenschapsleven. En nog iets werd duidelijk: de behoefte aan een serieuze voorbereiding op de heilige doop in overeenstemming met de kerkleer, met de manier waarop het in de vroegste tijden van het christendom gebeurde toen elke nieuwe gelovige deze uiterst belangrijke stap in zijn leven welbewust en verantwoord zette. Vanuit deze vroege informele, maar reguliere, praktijk van voorbereiding op de doop ontwikkelde zich geleidelijk een volledig systeem van catechese gebaseerd op de traditie van de Heilige Vaders. In 1988 werd de eerste gemeenschap ‘geboren’. In 1990 werden de wetten die de rechten van gelovigen in de Sovjet-Unie beperkten officieel herroepen, zodat de kerk het recht kreeg om het geloof vrij te onderrichten en te prediken, om religieuze scholing en onderwijs te bieden, kinderen en jonge mensen op te voeden in het geloof. Dit was een tijd van waarachtige inspiratie en hoop. Het werd mogelijk om openlijk over een heleboel onderwerpen te discussiëren die voordien niet openlijk konden worden besproken. In 1990 nodigde broeder Georgii iedereen die in de voorgaande jaren de catechese had gedaan uit om het feest van de Transfiguratie te vieren in de kerk van een kleine Moskouse voorstad, Elektrougli, waar hij toen een gemeente had. Er kwamen ongeveer 150 mensen voor het feest en de liturgie. De kerk werd nog steeds gerestaureerd en de liturgie moest zo ongeveer buiten worden gevierd. Niemand kon toen vermoeden dat dit de geboortedag van de Broederschap zou zijn. De bijeenkomst bewees dat de mensen die voor dat feest bijeenkwamen inderdaad broeders en zusters waren, niet slechts individuele leden van de kerk, maar een geheel. Zo werd de Broederschap geboren en vernoemd naar het feest dat die dag werd gevierd, de Broederschap van de Transfiguratie. Sindsdien is de Broederschap elk jaar bijeengekomen voor het feest van de Transfiguratie, en sinds 2000 ook voor het feest van de Ontmoeting van Onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus. Deze bijeenkomsten werden ‘sobors’ genoemd (raden of vergaderingen). In 2010 hadden we de 20 e (jubileums)vergadering van onze beweging. “Het idee van de Broederschap was eigenlijk heel vanzelfsprekend. We besloten dat haar werk zou moeten bestaan uit het openen van nieuwe kerken, missie, catechese, en onderwijs” 10 . Een informele broederschap ontstond, bestaande uit kleinere gemeenschappen (10 tot 30 mensen). De ruggengraat van het leven in de gemeenschappen is kameraadschap en wederzijdse steun in het kerkelijk leven en persoonlijke spirituele groei, waar de broederschap mensen met eenzelfde ambt verenigde. St. Filaret Christelijk Orthodox Instituut In 1988 organiseerde broeder Georgii, destijds deken, een theologische school die later het St. Filaret Christelijk Orthodox Instituut (SFI) zou worden. Het concept van het instituut is vanaf begin jaren 80 ontwikkeld, toen duidelijk werd dat iemand met hogere religieuze 9 Nikolai Gerasimov, Entering the Church and Confessing the Church in the Church. In: Russian Student Christian Movement Bulletin, 1979, blz. 52-53 10 Materiaal van de website van de Transfiguratie Broederschap: http://www.psmb.ru