Perspectief 2011-13

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 13, september2011 51 genoemd en de Transfiguratie als patroonsfeest hebben. Wel is er in heel Ethiopië op de vooravond van het Transfiguratiefeest, op 18 augustus dus, een soort kinderfestijn, Buhe geheten. Jonge jongens gaan hossend en zingend de huizen langs. Ze maken rondedansjes, waarbij ze met wandelstokken ritmische bewegingen maken. Ze zingen daarbij vooral een liedje, dat Hoya Hoye heet. Ze dragen daarbij ook lange bijeengebonden takkenbundels, die tsjibo heten, en die bovenaan met vuur zijn aangestoken. Het zijn een soort fakkels van 75 cm à 1 meter lang, die men wel vaker gebruikt bij religieuze feesten. Voor hun zangtalenten ontvangen de jongens bij de huizen muntgeld en een soort deeg, mulmul , wat als een lekkernij wordt beschouwd. Op de vooravond van Transfiguratie wordt in de wijken ook vuurwerk afgestoken. Buhe is tenslotte een echt familiefeest. Het licht en het vuur herinneren aan de stralende heerlijkheid van de Gedaanteverandering. De volgende dag wordt in de kerken die het feest vieren, de eucharistie gecelebreerd. Dat gaat in Ethiopië gepaard met een urenlange dienst, waarbij ook op trommels wordt geslagen en in de kerk wordt gedanst. Het evangelie van Jezus’ Gedaanteverandering wordt gelezen: Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante! In de dienst heft de diaken een vers uit psalm 89 aan: Tabor en Hermon zullen zich verheugen in Uw Naam. En zij zullen Uw Naam verheerlijken. Van U is de machtige arm. Sterk is uw hand, hooggeheven uw rechterhand. En in de eucharistieviering wordt en stukje uitleg van de Transfiguratie voorgelezen: “Op deze dag is het het feest van onze Heer Jezus Christus – eer aan Hem – waarop we gedenken hoe zijn gelaat werd veranderd op de berg Tabor. Samen met Hém waren zijn drie leerlingen, Petrus, Jacobus en JohannesK” Zo begint de uitleg van het verhaal, die in de kerk tijdens de dienst wordt voorgelezen. Er wordt uitgelegd wat Petrus en de andere apostelen doormaakten. “Door tegen onze Heer te zeggen: ‘Wilt U, Heer, dat we hier verblijven en dat we drie woningen zullen maken, één voor U, één voor Mozes en één voor Elia?’, gaf Petrus blijk van zwakheid én gaf hij ons een les in nederigheid. Een blijk van zwakheid, omdat hij dacht dat Jezus boven op de berg zou verblijven en de zaak waarvoor Hij uit de hemel was neergedaald, in de steek zou laten. Petrus wilde voor Hem een woning maken, om Hem te beschutten tegen de zon. Een les in nederigheid, omdat Petrus voor zijn metgezellen – de apostelen – en voor zichzelf niet wenste wat hij wenste voor onze Heer, voor Mozes en voor Elia. Hij beschouwde zijn metgezellen – de apostelen – en zichzelf als dienaren van deze heren. Verbaas je niet over de geringe kennis van de apostelen, want ze waren in die tijd niet volmaakt in kennis. Op hetzelfde moment dat Petrus dit zei, zie een wolk overschaduwde hen, om aan Petrus te laten zien dat onze Heer geen verblijf wilde dat door mensenhanden was gemaakt. Er kwam een stem uit de wolk, die in de ziel van de apostelen het geloof in de godheid van onze Heer versterkte met de woorden: ‘Dit is mijn Zoon, van wie ik hou, in wie ik welbehagen heb. Luistert naar Hem’.”