Perspectief 2011-11

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 11, maart 2011 23 Besluit Bij wijze van non-conformistisch besluit van deze lange uiteenzetting, stel ik voor om te luisteren naar Lambert Wilson, de acteur die Christian de Chergé speelt in de film van Xavier Beauvois. Aan een journalist van ‘Le Pèlerin’ heeft hij enkele confidenties toevertrouwd over zijn leven als gedoopte voor en na het draaien van de film. Ik hoop dat u hierin een nieuw accent hoort van de relatie tussen geloof en sacrament waarvoor de oecumenisten van de 20 ste en 21 ste eeuw niet ongevoelig zouden moeten zijn. “Van jongs af aan heb ik me aangetrokken gevoeld tot de Kerk, maar ik heb mij lang gestoord aan het onbegrip van mijn omgeving en aan de regels van de Kerk die ik niet begreep. In Abbé Pierre ontmoette ik voor het eerst een priester die ontspannen was, geen proseliet, met wie ik van persoon tot persoon kon praten over mijn vragen. Alles heeft zijn eigen beloop. In de loop der jaren na onze ontmoetingen ben ik tot het besluit gekomen dat ik me moest laten dopen. Zeker omdat ik heel gevoelig was voor de symboliek van het water. Dit besluit was heel sterk verbonden met de persoonlijkheid van Abbé Pierre. Hij had dominee, imam of rabbijn kunnen zijn … Het was de man, datgene wat hij was en wat hij had gedaan, die ik wilde volgen. Ik had behoefte aan een overgangsritus met hem. Verder ben ik helaas niet aan mijn trekken gekomen in de Kerk. Ik ben er met een enorm optimisme binnengetreden, en uitgetreden terwijl ik me afvroeg waarom ze in mijn ogen zo wereldvreemd was. Uiteindelijk dacht ik dat mijn toetreding was gebonden aan de persoonlijkheid van de priester. Onlangs was ik als peter aanwezig bij een doopsel dat door een Zuid-Amerikaanse priester werd toegediend. Zijn heldere en directe woorden hebben mij onmiddellijk aangesproken.” Wat verder vertelt hij een belevenis die hem is overkomen is na het draaien van de film. “En dan, op een dag in april jongstleden, heb ik een soort van verlichting beleefd waaraan ik niet veel ruchtbaarheid wil geven. Ze overkwam me krachtig en bevreemdend (paradoxe): een intensiteit, gevolgd door een stilte. De monnik van Tamié met wie ik correspondeer sprak me van ‘kairos’ . Deze Griekse term geeft in de theologie de tijd aan waarin God zich tot u richt. Ik probeer deze te ontcijferen. Het is noch eenvoudig noch afgesloten”. 58 geraken. Om zich voor te bereiden op de dood, beginnen met zijn leven te geven. Zich ontledigen van de oude mens die in ons is, zou Sint Paulus zeggen. Zeven nieuwe mensen gaan sterven, ze konden maar met zeven zijn, zoals de zeven Slapers van Efeze, want alles is symbool, samengebald in deze film met zijn kostbare woorden en stiltes”. www.surlering.com/article/article.php/article/dieu-et-des-hommes-de-xavier-beauvois 58 Interview voor Le Pèlerin, 9.9.2010, www.pelerin.info/Foi-Religions/Temoins-de-foi/Lambert-Wilson-Frere- Christian-de-Cherge-continuede-m-accompagner/%28offset%29/2