Perspectief 2010-10

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 10, december 2010 7 e. Plaatselijke oecumene Tijdens de plaatselijke Taizé-gebedsdiensten worden de liederen van Taizé ook in de eigen woonplaats gezongen. Het zijn vaak oecumenische gebedsdiensten met deelnemers uit verschillende kerken. Deze plaatselijke oecumenische Taizé-vieringen brengen ook van elkaar gescheiden kerken dichter bij elkaar. f. Voorlopigheid Oecumene verwijst naar de volheid van de kerkelijke en universele verbondenheid, maar kent ook voorlopigheid. Wat nu niet is bereikt kan in de toekomst werkelijkheid worden. Wat nu wel is bereikt kan ook weer wegvloeien. Taizé helpt je de voorlopigheid te erkennen, maar toch door te gaan. g. Vriendschap Velen bouwen tijdens ontmoetingen in Taizé een vriendschap op. Soms duurt die vriendschap vele jaren voort. Zo bestaan er vele oecumenische vriendengroepen. h. Levensbron Dikwijls is er het gevoel dat de kerk niet meer van deze tijd is. Taizé bevestigt enerzijds dit gevoel door gasten in een eigen sfeer te ontvangen, maar relativeert anderzijds dit gevoel door jongeren de bron aan te wijzen waaruit in het verleden werd geput, maar waaruit ook nu ‘levend water’ kan worden geput. i. Dicht bij de werkelijkheid De oecumenische gezindheid staat dicht bij de werkelijkheidsbeleving van jongeren: openheid, grenzen overschrijden, vrolijk èn ernstig zijn, beweeglijkheid tonen, vriendschap zoeken en waarderen. Ruimte geven aan jongeren binnen en buiten de kerk maakt de kerk tot een ongedwongen en levendige gemeenschap, lokaal en wereldwijd. 5. Slot Het is een grootse ervaring om te merken dat je veel te delen hebt op allerlei niveaus: persoonlijk en in een brede gemeenschap, thuis en ver weg, in gedachten, in keuzes waar je voor staat en in concrete daden, als gelovigen onderling en samen met anders- of niet- gelovigen. Die ervaring van verbondenheid maakt je enthousiast en bewogen, ook als je de zorg, pijn, afkeer en onzekerheid kent ten aanzien van wat je binnen of buiten de kerk meemaakt. Het is hoopvol te merken dat vele jongeren enthousiast en hoopvol uit Taizé terugkeren. Zou deze ‘oecumenische gezindheid’ niet zeer vruchtbaar voor kerk, en samenleving, kunnen zijn?