Samengeroepen om vredestichters te zijn

SAMENGEROEPEN OM VREDESTICHTERS TE ZIJN 80 ordinanties wordt benadrukt dat de Kerk met deze praktijken begon en ze voortzette omdat Christus ze verordende (instelde) (Mt 26,26-29; 1Kor 11,23-26). Twee ordinanties hebben alle doopsgezinde gemeenten met elkaar gemeen, namelijk doop en Avondmaal. Een derde, de voetwassing, wordt door sommigen gepraktiseerd (vgl. Joh 13,3-17).119 Een andere kwestie van woordgebruik is dat doopsgezinden niet het woord ‘Eucharistie’ gebruiken, maar over de maaltijd spreken als ‘de Maaltijd van de Heer’ (of Avondmaal) en soms als ‘heilig gemeenschapsmaal’. Het is gebruikelijk geworden om in theologische en belijdenisgeschriften over de ordinanties en de elementen van water, brood en wijn te spreken als over symbolen of tekens. Daarmee wordt bedoeld dat de ordinanties en de elementen boven zichzelf uitwijzen naar hun geestelijke betekenis, en ook, in het geval van het Avondmaal, naar zijn historische gedachtenis. In dit verslag beperken we ons tot de ordinanties van doop en Avondmaal, want deze stonden centraal in de dialoog tussen doopsgezinden en katholieken. DOOP 121 Naar doperse opvatting ontleent de doop zijn betekenis zowel aan de Bijbelse verhalen over doopsels – de doop van Jezus (Mt 3,13-17; Mc 1,911; Luc 3,21-22; Joh 1,29-34) en van hen die in Jezus’ naam gedoopt werden (bijvoorbeeld Hand 2,41) – als aan zodanig. Maar toch werd de aanduiding ‘sacrament’ soms wel gebruikt, zoals bijvoorbeeld in Art. 26 van de geloofsbelijdenis van Ris (1766), die zegt: “Dat de Heer dit sacrament (cursief gedrukt) instelde met de bedoeling dat het door zijn volgelingen in zijn Kerk te allen tijde in acht genomen zou worden, is duidelijk” (Loewen, a.w. , 98). 119 Een recent overzicht van de doperse ordinanties voegt eraan toe ‘kerkelijke tucht’ , hoewel dit niet algemeen als zodanig wordt aangenomen. Kerkelijke tucht kwam in de plaats van het boetesacrament in navolging van het Nieuwe Testament (Mt 18,15-18) waar aan de zondaar de gelegenheid wordt geboden tot berouw, vergeving en opnieuw toegelaten worden tot de gemeenschap van de Kerk. Zie C.A. Snyder, From Anabaptist Seed (Kitchener/Scottdale: Pandora Press/Herald Press.1999), 28 e.v. .

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=