Basis HTML versie
3
“Elke christen die hier weggaat,
is een onherstelbaar verlies”
Poster van de Zondag voor de
Oos-terse Kerken 2005. Doop in
de Sint Joriskerk in Bagdad een
dag nadat deze uitbrandde als
gevolg van een bomexplosie.
(Foto EPA/ANP)
De doop wordt toegediend
door pater Vincent van Vossel
ofwel - zoals het persfoto-
bureau vermeldt - ‘father Man-
sour al-Mukhallisi’; waarbij
Mansour in het Arabisch
hetzelfde betekent als Vincent,
en het tweede gedeelte ‘de
Redemptorist’ betekent, naar
de paters redemptoristen waar
hij toe behoort. Deze van
oorsprong Vlaamse pater
werkt al veertig jaar onder de
christenen in Irak.
Hij groeide op in Beveren, een
gemeente in de omgeving van
Antwerpen. Hier groeiden drie
redemptoristen op die uitein-
delijk in Bagdad zouden be-
landen. Ze werden eind jaren
’50 benaderd op het seminarie
in Leuven voor een werk onder
De poster van de Zondag voor de Oosterse Kerken laat de
doop zien van de kleine Savio op 17 oktober 2004. De één
maand oude baby wordt vastgehouden door zijn peetvader in
een katholieke kerk in Bagdad, die de dag daarvoor volledig
uitbrandde na een bomaanslag.
oosterse christenen dat de
paters redemptoristen hadden
aangenomen in Syrië.
Onafhankelijk van elkaar
zeiden ze ‘ja’. Een van de
paters overleed in 1990 aan het
einde van de Eerste Golf-
oorlog. De andere twee zijn
nog steeds actief.
Doceren in Bagdad
“Na twee jaar Syrië werd het
werk daar afgesloten, en vroeg
de patriarch van de Chaldeeërs
ons om naar Bagdad te ko-
men,” vertelt de pater redemp-
torist. De paters zouden pro-
fessor worden in het seminarie
van de Chaldeeuws-katholieke
Kerk. “Dat seminarie was toen
juist overgebracht van Mos-
soel, in Noord-Irak, naar de
hoofdstad. Daar had de patri-
arch op zo’n 30 km buiten de
stad een stuk grond gekregen om
er een deel christenen te huis-
vesten. Daar werd ook het se-
minarie en een kerk gebouwd.”
Een van de paters organiseerde
de bouwwerken en sinds de
jaren ’60 werd er gedoceerd
door de paters professoren:
exegese Oud Testament, exe-
gese Nieuw Testament en
kerkgeschiedenis. “Zelf geef ik
verschillende vakken, waaron-
der oosterse theologie. Het do-
ceren is tot nu toe een belang-
rijk en groot onderdeel van ons
werk. Ondertussen is het semi-
narie een instituut geworden,
dat open is voor iedereen, cle-
rus en leken.”
Pater Mansour al-Mukhallisi
vindt het werk vooral interes-
sant vanwege de vele verschil-
lende kerken en ritussen die er
bij elkaar komen. “Zowel ka-
tholieken als orthodoxen stu-
ren hun studenten naar dit
seminarie. Zo komt er een open
en leerzame dialoog op gang
tussen de verschillende stu-
denten, die elk hun inbreng
hebben in de gesprekken in de
klas.”
“We hebben een grote invloed
op de vorming van de priesters,
die, beter dan wij het ooit
zouden kunnen, hun theo-
logische en spirituele erfenis
aan hun mensen kunnen
doorgeven.”