Basis HTML versie
10
toen voor 100% afgekeurd
voor mijn werk.” Hij zat een
paar maanden thuis, maar dat
was niks, zodat hij weer naar
school ging. “Daarna kwam ik
weer bij dezelfde baas terecht,
maar nu op een andere
afdeling. Ik ben nu netwerk-
beheerder bij Deli XL.”
In Irak moest hij na zijn afstu-
deren meteen in dienst. “Ik was
jong, studeerde en droomde over
de toekomst. Maar toen begon
de oorlog met Iran en moest
iedereen het leger in. Zeven en
een half jaar was ik in dienst.
Daarna ben je je toekomst kwijt.
De oorlog was ellendig en het
land was onrustig.”
Londen-Ede
Youel is sinds een jaar ge-
trouwd, ‘parttime’ vertelt hij:
“Mijn vrouw woont, met haar
moeder en zus, in Londen en
ik in Ede.” Twee keer per
maand bezoekt hij haar. Zijn
vrouw heeft een Britse ver-
blijfsvergunning. Als ze Enge-
land verlaat voordat ze de
Britse nationaliteit heeft, raakt
ze die kwijt. Wel is ze een keer
een maand in Ede geweest,
maar daar is verhoudings-
gewijs weinig te beleven. “In
Londen wonen de Assyriërs
allemaal op één plek, Ealing
Broadway (een gemeente van
Groot-Londen, red.). Ze
zoeken elkaar op. Dat is in Ede
niet. Of ik in Engeland zou
willen wonen? Ja, dat zou ik
best willen, maar het feit dat
je daar moeilijk een baan vindt,
zeker op mijn leeftijd, is een
van de redenen dat ik dat niet
doe.”
Assyrische Kerk van het
Oosten
Youel hoort bij de Assyrische
Kerk van het Oosten. “Doordat
ik altijd gelovig ben gebleven,
leef ik nog en ben ik niet dood
gegaan. In het leger waren
tijdens de oorlog God en Jezus
altijd bij mij. Zij hebben mij
echt gered. De paar dagen in
de maand dat ik verlof had,
ging ik naar de kerk.”
Hij vertelt dat hij vaak mee-
deed aan een strenge vasten
van drie dagen, de vasten van
de profeet Jona. “We eten en
drinken tijdens die vasten
gedurende drie dagen niet.
Helemaal niks. Je bent niet
verplicht om die vasten te
doen. Sommige mensen vasten
elke dag tot 12 uur ’s middags
en eten dan vegetarisch voed-
sel. Maar anderen vasten echt
72 uur achter elkaar.”
De gelovigen zijn hecht met
elkaar verbonden, vertelt You-
el. Je hoort er nauwelijks dat
mensen niet geloven. “Mensen
verzorgen hun geloof goed. Ze
zijn sterk in hun geloof. Als je
als christen tussen moslims
woont, moet je sterk zijn. Het
is heel anders dan hier in
Nederland, waar het leven
gemakkelijk is en mensen kun-
nen zeggen dat ze niet meer in
God geloven. Bij ons waren de
mensen altijd dicht bij de kerk
en dicht bij elkaar. Ik ben er
zeker van dat het geloof van
95% van de christenen die
soldaat waren in de oorlog,
sterker is geworden.”
Zelf maakte hij twee van de
oorlogen mee. Hij diende in de
oorlog met Iran en later een
jaar in de oorlog met Amerika.
Twee jaar na die oorlog, in
september 1992, vluchtte hij
naar Nederland.
De Nederlandse
Gereformeerde Kerk
Toen hij in Ede kwam, kwam
hij in contact met de Neder-
landse Gereformeerden. “Ik
kerkte daar in het begin en had
goed contact met die mensen.
Ze waren een soort familie
voor mij. Ik had soms slechte
dagen en zij stonden altijd
achter mij.”
Via hemwerd de Gereformeer-
de Kerk in Ede de thuisbasis
van de Assyrisch-apostolische
geloofsgemeenschap van Ne-
derland. Youel is voorzitter van
de kerkenraad. Voor de eerste
dienst, waarvoor de bisschop
van Europa overkwam, Mar
Odisho die woont in Zweden,
had de gemeenschap de rooms-
katholieke kerk gehuurd in een
dorp nabij Amersfoort. “Maar
we moesten daar 250 gulden
per dienst betalen. Dat was
veel te veel. We waren alle-
maal asielzoekers in die tijd en
we hadden helemaal geen geld.
Uit de kerkkas moest ook het
ticket van de dominee worden
betaald.”
Tegen de achtergrond van zijn
inburgering binnen een protes-
tantse omgeving noemt Youel
de Assyrisch-apostolische
priester ‘dominee’. Het Assy-
rische
qasha
kan naast ‘pries-
ter’ ook ‘dominee’ beteke-
nen.
“De Nederlandse Gerefor-
meerde Kerk zei toen dat we
de kerk altijd mochten ge-