Overeen 2019-42

7 • april 2019 ‘In Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij’ door Jan Willem Janse Het is Paulus, die in een speech in Athene zegt: “Het was Gods bedoeling dat ze (de mensen) Hem zouden zoeken en Hem al tastend zouden kunnen vinden, aangezien hij van niemand van ons ver weg is. Want in Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij. Of, zoals ook enkele van uw eigen dichters hebben gezegd: “Uit Hem komen ook wij voort.” (Hand. 17,27-28, NBV). Dit is misschien wel een van mijn favoriete teksten uit de Bijbel. Er zit zoveel rijkdom in. Voor mij laat deze tekst iets zien van hoe het is bedoeld. In Hem leven, bewegen en zijn. Dat kan een beetje vaag klin- ken, maar eigenlijk gaat het simpel- weg om verbondenheid en vrijheid. Wij zijn bedoeld om in verbinding te staan met God. Niet alleen op zon- dag in een viering, maar elk moment van de dag. Als ik adem, verheerlijk ik hem. Als ik doe waar ik goed in ben, verheerlijk ik hem. Als ik alleen maar zit, zonder iets te doen, ver- heerlijk ik hem. Ik ben door Hem gemaakt en ben daarmee zijn beeld- drager. Leven uit genade Tenminste, dat is het ideaalplaatje, wat mij betreft. Toch probeer ik zo vaak los van God dingen te doen of iemand te zijn. Ik vertrouw God niet altijd, eerlijk gezegd. Ik zou willen dat dat anders was, maar mijn gedrag laat vaak genoeg wantrou- wen zien. Want als God zegt: mijn genade is U genoeg (2 Korintiërs 12), waarom streef ik dan nog steeds naar perfectie? Waarom schrik ik dan op het moment niet kan geven wat hij of zij vraagt? Waarom denk ik überhaupt in tekort? Zijn genade is toch genoeg? In de praktijk ben ik te vaak bezig met het verheerlijken van mensen, het verheerlijken van dingen. Ik doe mijn best om leuk gevonden te von- den en gewaardeerd. Ik wil dat mijn werk gezien en opgemerkt wordt. Of ik denk dat ik completer zal wor- den op het moment dat ik iets nieuws, iets mooiers gekocht heb. Deze manier van leven is echter bij- zonder vermoeiend. Daar verheerlijk ik Hem niet mee. Altijd maar mijn best moe- ten doen om iemand te kunnen zijn; leuk te zijn of succesvol. Met het risico dat ik mijn bestaansrecht verlies op het mo- ment dat het even niet lukt. Wat een gevangen- schap. Jezus als ware wijn- stok Maar juist op die momenten, is Jezus daar. En Hij zegt: “Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht” (Mt. 11,28-30). Ik hoef het niet op eigen kracht te doen. Ik hoef niet bang te zijn voor identiteitsverlies. Want ‘in Hem ben ik’. Niets meer, niets minder. Net zoals zijn eigen Naam ‘Ik ben’ is, is dat ook voor mij genoeg. Juist dan, als ik tot rust kom bij Hem, kan ik leven en bewegen. Dan doe ik mis- schien wel zelfs zonder dat ik er van bewust ben ‘zijn ding’, in plaats van ‘mijn ding’. Dan verheerlijk ik Hem in mijn dagelijks leven. Aan die manier van leven, mogen we elkaar herinneren. Steeds weer opnieuw wijzen op Jezus als Heer, als ware wijnstok (Johannes 15). Met een aanbiddingslied, een woord, een gebed. Met een vriendelijk en on- voorwaardelijk gebaar, een knuffel of zelfs een heilige kus. Met het vie- ren van het avondmaal. Hij heeft alles al volbracht. Zodat niet alleen wijzelf, maar ook de ander in de vrij- heid gesteld worden om Hem te ver- heerlijken in liturgie en dagelijks leven. Zodat zij kunnen leven, bewe- gen en zijn. In Hem. Jan Willem Janse is communicatie- coach en werkt als relatiemanager Kerk & Media bij MissieNederland. Hij is lid van de Vineyard gemeente in Amersfoort.