Overeen 2016-36

3 • april 2016 Kerk in Irak geeft niet op! door zr. Yosé Höhne-Sparborth Eind vorig jaar vertrok zr. Yosé Höhne voor het tweede jaar op rij voor een paar weken naar Irak. Ze was te gast bij mgr. Thomas Mirkis, dominicaan en aartsbis- schop van de Chaldeeuwse- Katholieke Kerk in Kirkuk. Met eigen ogen zag ze met welk een inzet christenen in Irak proberen iets van het leven te maken. De Kerk vervult een onvervangbare diaconale en maatschappelijke taak. Voor Overeen vertelt ze over haar ervaringen in Kirkuk en Erbil. Verdreven door IS uit Mosul Laat ik beginnen met de wrange kant van het verhaal. In die nacht van pa- niek, begin augustus 2014, vertrok- ken alle christenen uit de Ninive- vlakte hals over kop, want IS‚ kwam er aan’. Mosul hadden ze al, en nu trokken ze de vlakte in. Hals over kop: iedereen in de auto laden en wegwezen! Contant geld mee, goud mee, verder rennen. Zelfs geen schoon ondergoed of paspoort inge- pakt. Wel alles en iedereen in vliegen- de haast in de auto geladen: barende vrouwen, hoogzwangere vrouwen, kindertjes met downsyndroom, blin- de, kreupele kinderen en volwasse- nen, veelal zonder de rolstoel, want de plek was nodig voor de mensen. Sommige families vergaten zelfs hun hond, en dat is verdrietig voor de kin- deren. Ook stervende mama’s en pa- pa’s werden ingeladen. Lange karava- nen auto’s koersten naar de Koerdische steden en buurlanden. Naar School bij de zusters In Erbil werden de 16 zusters van het kloosterbejaardenhuis in de vroege morgen opgeschrikt door 60 ge- vluchte zusters. Inschuiven dus, het hele huis op zijn kop. Een half jaar later beheerste de paniek en het ont- heemd zijn nog het hele huis, maar de twee eerste weken waren het erg- ste: toen stierven vijf van de oude zusters plotseling, door de schok- golf. Met hulp werden er achttien wooncontainers in de tuin geplaatst, voor enige verlichting; het bleef full house. Augustus 2015 werd een tweede huis gekocht en kon de groep verdeeld worden. Tegelijk werd op een bouwterrein een school gebouwd van containerwanden: in drie maanden 18 klaslokalen plus nevenruimten. De zusters leiden de school, 34 lerar(ess)en, allen vluch- telingen, geven er nu les aan 500 vluchtelingenkinderen van 6-12 jaar. Volgend jaar willen ze met voortgezet onderwijs beginnen. Twee woonhuizen zijn nu kleuter- school. Enkele zusters bezoeken da- gelijks de vluchtelingen die nog in kampen zitten waar het niet leuk is: om de ergste nood te signaleren, om moed in te spreken, of te troosten. Bisschop van vluchtelingen Aartsbisschop Yousif Thomas Mirkis van Kirkuk en Suleymania, een bis- dom met nu nog 7000 gelovigen, nam verantwoordelijkheid voor 4000 christelijke vluchtelingen om de hele hulp voor hen te coördine- ren. Zijn beleid is gericht op het be- houd van de gemeenschap in Irak. Daartoe moet het le- ven leefbaar gemaakt worden. Daartoe moet de relatie met de moslims, die altijd goed was, ook goed gehouden worden. Allen doen mee. De kleine kathedrale la- gere school nam 35 leerlingen extra op. De klasjes zitten mud- vol; de (meest mos- lim) leraressen wer- ken extra hard voor hetzelfde kleine sala- ris. Een kleuterschool is in aanbouw. Veiligheid en toe- komst bieden De bisschop koopt graftombes, zodat de doden in ‚eigen’ fami- lietombes begraven kunnen worden. En de bisschop huurt inmiddels 14 woonhuizen van geëmigreerde families, ver- betert de energievoorziening, koopt bedden en laat er studenten wonen, 24-35 per huis. Stand per 1.1.2016: 140 jonge vrouwen (christenen, jezidi’s, moslims) en 250 jonge mannen (jezi- di’s en christenen). Moslimmannen neemt hij niet aan: Kirkuk is een stad van 1,5 miljoen inwoners, er wordt een half miljoen moslimvluchtelin- gen opgevangen, grotendeels in ten- ten. Zelfde aantallen gelden voor de andere steden. Aanvragen van moslimmannen zou hij niet aankunnen, dat is te veel. Het district Kirkuk garandeert het onderwijs, Mirkis het onderkomen. Dit is zijn belangrijkste project: de studenten kunnen in Koerdistan niet studeren doordat ze de taal niet ken- nen, en alleen Kirkuk heeft een Ara- bischtalige universiteit in relatief veilig gebied. Per student kost dit $ 3.000,— per jaar. Hij laat ze niets betalen, hij vraagt wel dat ze hard werken. Ze werken hard, allen slaag- s Studenten in Kirkuk lees verder op pagina 7