Overeen 2004 10

8 Overeen, nr. 10, april 2004 Tweelingbesef In het begin van dit jaar werd de verfilming van het boek ‘De Twee- ling’ genomi- neerd voor een oscaronderschei- ding. In het verhaal van Tessa de Loo ontdekken twee dames die in Spa een kuur ondergaan, dat ze vanuit tegengestelde ervaringen een andere instelling hebben tegenover de dingen van heden en verleden, maar dat ze ooit gemeenschappelijk zijn begonnen. Als tweelingzusjes zijn ze op zesjarige leeftijd uit elkaar gehaald en in een verschillende omgeving terecht gekomen, in Nederland en Duitsland. Daarna kwam de oorlog. In hun gesprekken ontspint zich een strijd om de duiding van het verleden. Soms dreigt de verwijdering van het gelijk: het gelijk ligt hier óf daar. Als dit gewoon twee mensen waren die elkaar ergens tegenkwamen, was het daar waarschijnlijk bij gebleven. Ieder met het gelijk van haar eigen beleving en de duiding daarvan. Maar juist omdat ze een gemeenschap- pelijk verleden hebben, is er een roep of roeping te blijven proberen om tot ver- staan van en met elkaar te komen. Je laat je familie, en zeker je tweelingzus, niet aan de kant staan. Het decreet van het Tweede Vaticaans Concilie over de oecumene, Unitatis redintegratio, betekende veertig jaar geleden een vergelijkbare doorbraak. De Katholieke Kerk nam afscheid van het idee dat andere kerken ‘valse concur- renten’ zouden zijn, die tot de ware kerk terug moesten keren. Men herontdekte het gemeenschappelijk verleden. De strekking van de nieuwe oecumenische impuls was niet alleen dat er in die andere kerken nog resten van het gemeenschap- pelijke verleden te vinden zijn. Er werd ook gesproken over “gaven van de heilige Geest” in de andere kerken, die ook na de scheiding daarin werkzaam zijn. Oecumene is zoiets als tweelingbesef, recht doen aan de gemeenschappelijke geboorte die doorwerkt ook wanneer de wegen, en dus ook de ervaringen, uit elkaar zijn gegaan. Die gescheidenheid kan pijnlijk zijn, maar ook een kans om, zelf verrijkt, tegelijk beter recht te doen aan de ene kerk van Christus. Ad Brants Voorzitter Katholieke Vereniging voor Oecumene Wees blij, o volk, wees blij, o volk, zei Maria. Mijn Zoon is opgestaan uit het graf en opgestegen naar de Vader. O kinderen van het licht, o kinderen van het licht, het licht is gekomen. Kom overeind en prijs de dag die de wereld heeft verlicht. O leerlingen, o leerlingen, de Verrijzenis schitterde. Huil niet, huil niet, jullie Meester is verrezen. Wie is zij, wie is zij, die het ware licht aanschouwde? Zij vroeg ernaar en Hij zei haar dat Hij het was en niemand anders. Het is Maria, het is Maria, die opkeek naar de hemel. Zij zag Hem als eerste, toen Hij opstond en zich bekend maakte. Ga, breng het blijde bericht over. Ga, breng het Blijde Bericht over aan alle leerlingen: Ik ben verrezen. Ik ben verrezen. Wees niet bedroefd. Een blij bericht op de stralende dag aan de zalige leerlingen, wier Meester verrezen is. In witte kleren waren de engelen gehuld, en zij schitterden in het feestvertrek van de Vermoorde, die de onderwereld overwonnen heeft. Vol vreugde renden de vrouwen weg en zeiden aan de leerlingen: Wees getroost, wees getroost, want jullie Meester is verrezen. Kom overeind, Simon, ga naar buiten en aanschouw de ware Opstanding. Geloof in Hem en verkondig Hem aan heel de wereld. De engelen die met het Blijde Bericht kwamen, zeiden tegen de vrouwen: De Bruidegom is opgestaan in heerlijkheid, Hij is niet in het dodenrijk. Kom overeind, was jullie tranen weg, vluchtelingen. Heft uw hoofden omhoog, want jullie Meester is verrezen. De wachters des hemels sidderden vanwege het uitzonderlijke licht. Zie, de engelen kwamen bijeen om de waarheid te verkondigen. Het Licht straalde in de ochtendschemering en legde de nacht in boeien. De duisternis week, want het licht verscheen. De Machtige betrad het dodenrijk, om er een ogenblik te slapen. Maar het dodenrijk kon Hem niet vasthouden in de slaap. Daarom ontwaakte Hij en vernietigde het dodenrijk. Eer aan U, eer aan U, o morgen, Messias. Dank aan Uw Vader en aan uw heilige Geest. Hymne uit de Syrisch-orthodoxe paasliturgie. Financieel verslag 2003 Enige tijd geleden schreef het Friesch Dagblad over de financiële problemen van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. Door dalende inkomsten uit kerkelijke collectes en bijdragen van donateurs heeft de vereniging te kampen met een structureel tekort op haar begroting van ruim € 45.000. De tekorten in 2001 en 2002 bedroegen respectieve- lijk € 169.000 en € 199.000. De jaarcijfers van 2003 tonen echter in vergelijking met deze boekjaren weer een positief beeld. Dankzij enkele eenmalige meevallers en een gedeeltelijk herstel van de waarde van de belegde reserve komt de jaarrekening van 2003 uit op een positief resultaat van € 27.000. Op de berichten over de slechte finan- ciële situatie van de vereniging is van verschillende kanten met bezorgdheid gereageerd. Hoewel het probleem van het structurele tekort nog niet is opgelost, is Geert van Dartel, secretaris van de vereniging, hoopvol gestemd: “Het positieve resultaat over 2003 is na twee moeilijke jaren een opsteker. Hopelijk zet zich deze lijn in 2004 door.” “Wees getroost, vluchtelingen”