Jaargang 49 Nummer 2

POKROF 14 De Rooms-katholieke Kerk in Griekenland In het vijfde nummer van 2001 van Pokrof staat een artikel over de schenking van een Romeins kerkgebouw aan de Grieks-orthodoxe Kerk. Daarin wordt onder andere beweerd dat ‘de rooms-katholieken in Griekenland een uiterst kleine minderheid en volgens het Annuario Pontificio van 2001 slechts 2300 in getal, verdeeld over drie parochies, zijn.’ Het genoemde aantal is volledig onjuist. In werkelijkheid is de Rooms- katholieke Kerk op één na, namelijk de moslims, de groot- ste godsdienstige minderheid in Griekenland en telt zij ongeveer 250.000 leden. Daaronder vallen 50.000 etnische Grieken, die men vooral op de eilanden Syros en Tinos, in Athene en verder verspreid over heel het land kan aantreffen. Bijna 2.000 van hen volgen de Byzantijnse ritus. Het aantal etnische Grieken dat zich tot de Kerk van Rome bekent, neemt echter voortdurend af, ten eerste vanwege gemengde huwelijken met orthodoxen. Aangezien de Orthodoxe Kerk eist dat de kinderen orthodox gedoopt worden en vanwege haar dominante positie in de Griekse maatschappij, gaat de katholieke helft van het paar vaak naar de orthodoxie over. vormen dan ook geen gelegen- heidscombinaties voor een dag en zingen al zo lang samen dat verwacht mag worden dat ze elkaar volledig aanvullen. Kleine smet op de dag was dat niet alle deelnemers de muziek hadden gekregen die werd inge- studeerd in de workshops. John de Bruijn, dagvoorzitter en voor- zitter van het Nijmeegs Byzan- tijns Koor, noemde het een ‘val- kuil’ waar de organisatie in was gestapt en bood zijn excuses aan. Daphne van Roosendaal De Byzantijnse koren verzorgen op uit- nodiging van parochies samen met de voorgangers vieringen volgens de Byzantijnse liturgie. Meer informatie: Katholieke Vereniging voor Oecumene, 073 6136471, secretariaat@oecumene.nl. gedragen door de liturgie,” zei hij. Daarna ging hij voor in de liturgie met archimandriet Johan Meijer en diaken Frits Aarts. Nieuwe celebranten die mee voorgingen waren Jan Kaandorp, Ton Sip en Dolf Langerhuizen. Paul Brenninkmeijer moest voor- tijdig weg en Peter Peelen zat als vlootaalmoezenier op zee. Daarna begon de viering, bijna zonder toehoorders, maar met de voorgangers op het altaar en de banken gevuld met staande zin- gende mensen. Omdat de gezangen grotendeels dezelfde zijn als die van de Johannes Chrysostomos liturgie, hadden de koren weinig moeite met de uitvoering, hoewel deze regelmatig kleine pauzes kende. Anders dan het gezang van de engelen, ongetwijfeld, maar die Workshop