Perspectief 2018-40

Perspectief Teksten oecumenisch symposium ‘De Brexit van Willibrord’ 26 Drs. Miriam Adan Jones 4. Conclusie De Engelse wortels van Willibrord werden nooit helemaal vergeten, maar hoe prominent ze naar voren gebracht werden had alles te maken met de bedoelingen van de schrijvers die Willibrord in herinnering brachten. In veel teksten worden ze verzwegen, wordt Willi- brord stilletjes zo goed als inheems. Maar op specifieke momenten duikt Willibrords Engelse achtergrond juist weer des te opvallender op: bij zijn landgenoot Alcuinus die het aanzien van zijn eigen land ten overstaan van de Franken weer wat wil opkrikken, bij Ruo- pert die zijn opdrachtgever vleit door zijn eigen Engelse wortels met die van Willibrord in verband te brengen, en bij Hucbald die in Willibrord een voorloper ziet van de bloeiende contacten tussen Engeland en vasteland in zijn eigen tijd. Telkens blijkt dat de Engelse wortels van Willibrord vooral interessant gevonden werden op het moment dat het con- tact tussen Engeland en vasteland in de eigen tijd op de een of andere manier belangrijk gevonden werd – of het goed ging, of juist niet. Ook het symposium met de titel ‘De Brexit van Willibrord’, wilde Willibrord en zijn Engelse wortels met de actualiteit in verband brengen. Net als vroegmiddeleeuwse schrijvers hoopten we, door Willibrords Engelse wortels in herinnering te brengen, ook iets te zeg- gen over het heden, en over de toekomst. Daarmee staan we in een lange traditie, die tot in de tijd van Willibrord zelf terugvoert. 1 Dit is een verkorte en bewerkte versie van de lezing die op 6 november 2017 gehouden werd op het symposium “De Brexit van Willibrord” in Utrecht.