Jaargang 64 Nummer 2

“In alle orthodoxe kerken klinkt zijn muziek”, getuigt Natalja Gerenok in een tijdschriftartikel 1 over de belangrijkste levensfeiten van diaken Sergij Trubatsjov (1919-1995). In het onderstaande geeft Dolf Bruinsma in samenwerking met Paul Baars hiervan een bewerking. W ie was Sergij Trubatsjov? Zoals we bij een boom niet stilstaan bij zijn eerste planting, groei en uiteinde- lijke wasdom, zo zien we van een oudere man slechts wat er nu is. Bij een boom gaan we de jaarringenna, en bij eenmens verdiepenwe ons in de sporen uit het verleden. Zo formuleert Trubatsjov het in zijn autobiografie. Vader Zosima Het is interessant iets over zijn vader te weten, aartspriester Zosima Vasiljevitsj Trubatsjov. Deze werd als zoon van een diaken geboren in 1893 in het dorp Putsjuga, in de Archangel- skaja Oblast’ (bestuurlijke regio met hoofdstad Archangelsk, in Ruslands hoge noorden), en was zoon van een diaken. Na een studie aan de Geestelijke Academie van Moskou kwam hij in de Troitse Sergieva Lavra in Sergiev Posad, het hart van het orthodoxe Rusland. De befaamde theoloog Pavel Florenskij inspireerde hem ertoe zijn verdere leven aan de Kerk te wijden. Zosima Vasiljevitsj Trubatsjov was muzikaal, en leidde het tweede koor van de Academie. Hij trouwde, en werd gewijd tot diaken, en tot priester. Daarna werkte hij vader Zosima in een dorp in Velikij Ustjug, waar zijn kinderen werden geboren. Van de drie kinderen was Sergej (1919) de oudste. Het was een lastige tijd. De revolutie was uitgebroken, de “goddelozen” maakten hem het leven zuur, en de geestelijken waren het onderling oneens. Steun kreeg hij van zijn parochianen: arbeiders. In 1928 werd zijn kerk gesloten, en er volgde een verbanning van twee jaar. Terwijl zijn vrouw en kinderen bij familie in Sergiev Posad zaten, werkte hij op een sovchoz (collectieve staatsboerderij), en zag nog kans diensten te verzorgen in een kerk. Dit duurde tot 1934, en in 1938 volgde een nieuwe arrestatie. In dat jaar is hij in een kamp geëxecuteerd, kon men pas in 1989 vaststellen. In 2000 werd hij als zogeheten ‘nieuwe mar- telaar’ heilig verklaard. De zoon Sergij, over wie het nu verder gaat, kreeg van zijn vader de eerste muzieklessen, en onderging het rijke culturele leven begin 20 e eeuw in Sergij Posad, in de Lavra, met vader Pavel Florenskij (1882-1937, eveneens Muziek voor deze eeuw 3 Pokrof 1 Pravoslavije i sovremennost’ (Orthodoxie en actualiteit), no. 29 (45).