Jaargang 51 Nummer 1

POKROF 9 “In de jaren zeventig kwamen Syrisch-orthodoxe christenen naar Nederland, waarvan velen zich vestigden in Twente”, vertelt Eef Huiskamp, lid van de werk- groep Pluriforme Samenleving van de Raad van Kerken in Hengelo. “In die tijd was ook de Raad van Kerken in Hengelo erg actief om de start van onze Syrisch-orthodoxe buren te ver- gemakkelijken. Er werden veel acties ondernomen om ervoor te zorgen dat verblijfsvergunningen werden verstrekt. Bovendien zamelden de kerken in Hengelo en omstreken geld in om de bouw van een Syrisch-orthodoxe kerk mogelijk te maken.” Terugdenkend aan die tijd zijn alle aanwezigen het erover eens: de Syrisch-orthodoxe christenen in Twente kregen een warm en vriendelijk onthaal. Zij settelden zich in de regio en integreerden snel in de Nederlandse samenle- ving, zowel burgerlijk als ook kerkelijk. Reeds in 1977 werd de eerste Syrisch-orthodoxe kerk in Hengelo in gebruik genomen, tevens de eerste Syrisch-ortho- doxe kerk in Europa (afgezien van de Syrisch-orthodoxe kerk in Istanboel, die ligt in het Euro- pese gedeelte van de stad en werd ingewijd in de 19e eeuw, red.), en korte tijd later werd deze kerk lid van de raad van kerken in Hengelo. Samoil Dogan, pastor van de Syrisch-orthodoxe Johanneskerk denkt terug aan de verhalen van zijn gemeenteleden en herinnert zich dat de Syrisch-orthodoxe gemeenschap zich snel thuis voelde in dit land. “Men was blij dat men zo goed werd opgeno- men. Ondertussen had men het- zelfde paspoort als de buren, het- zelfde geloof en men voelde zich hier thuis. Dit kwam tot uitdruk- king in het lidmaatschap van de Raad van Kerken. Men wilde vol- waardig lid zijn van de Neder- landse samenleving.” Zichtbare oecumene De Syrisch-orthodoxe kerk in Hengelo participeert in de ver- schillende activiteiten van de Raad van Kerken. Als bijzonder succes- volle vormen van samenwerking worden de oecumenische vierin- gen ervaren, bijvoorbeeld ter gele- genheid van de Vredesweek of de Migrantenweek. “Regelmatig hebben wij oecu- menische vieringen met ortho- doxe medewerking”, vertelt Frans Holtslag, die een aantal jaren voorzitter van de Raad van Kerken was. “Als verrijking er- vaar ik de bijzondere inbreng van de Syrisch-orthodoxe litur- gie en de taal, het Aramees. Het is prachtig hoe bijvoorbeeld de lezingen in wisselzang tussen mannen en vrouwen worden gezongen. Ook als het Onze Vader in het Aramees wordt gebeden, dan is dat iets bijzon- ders. De kennis, dat die taal de moderne variant is van de taal die Jezus heeft gesproken, raakt mij iedere keer weer opnieuw. Wat voegt de Syrisch-orthodoxe Kerk toe aan de oecumene in Hengelo? Wat is het bijzondere karakter van een raad van kerken met een Syrisch-orthodoxe partner? Met deze vragen reisde Irina Ose, beleidsmedewerker van de Raad van Kerken in Nederland, naar Hengelo voor een ontmoeting met een kleine delegatie van de Raad van Kerken in Hengelo. Thuis in een nieuwe wereld De Syrisch-orthodoxe kerk in de Raad van Kerken Hengelo risc - rt r i r l V.l.n.r. Frans Holtslag, Eef Huiskamp, Samoil Dogan, Ben Noltus van de Raad van Kerken Hengelo. Foto: I. Ose.