Jaargang 50 Nummer 4

POKROF 1 Vrouwenklooster in de Oeral Te gast bij ‘Matoesjka’ De Russische republiek Oedmoertië was tot 1991 een gesloten republiek. Vanwege de wapenindustrie waren bezoekers er niet welkom. Oedmoerten die contact hadden met buitenlanders moesten dat melden. De sporen van het verleden zijn nog niet uitgewist. Nu, ruim tien jaar later, bezoekt Pokrof redacteur Frans van de Brand er, op werkbezoek in de Oeral, met de zegen van de metropoliet het vrouwenklooster Heilig Oespenski. De zegen van metropoliet Vladiko Nikolai opent de poorten van het Heilig Oespenski (Hemel- vaart) vrouwenklooster in het kerkdorp Perevosnoje. Vlakbij, in Votkinsk, aanschouwde Tsjaikovski in 1840 het levenslicht. In het klooster ontmoeten wij abdis Afanasia (61). Onder het Sovjet- regime was zij als orthodox christen vele jaren aan vervol- ging blootgesteld. Onwrikbaar blijkt haar geloof. De oneindige goedheid van God is de leidraad in haar leven. Reeds zeven jaren is zij voor haar medemonialen ‘Matoesjka’, ‘Moedertje’. Haar beminnelijke uitstraling recht- vaardigt die naam. Abdis Afanasia is een hartelijke gastvrouw, die boeit en inspireert. Pelgrims Vanuit de heuvels oogt het kloos- ter als een fonkelende robijn, gedropt in het smaragdgroen glooiend landschap. Een prachti- ge blauwe lucht vol speelse wolk- jes vervolmaakt de schoonheid van de natuur. Onderweg pas- seert ons een groep pelgrims, zo weggelopen van het beroemde schilderij van Ilja Repin (1844- 1930) de ‘Wolgaslepers’. Vaandels en kruis torsend, luid biddend en zingend en uit de pas lopend in het tempo van snelwandelaars. Een passerende auto is een sto- rende dissonant in dit roman- tische plaatje. De uiterst sober geklede, haast primitief ogende mensen, dragen iconen met zich mee die ze over hun kleding heb- ben gebonden. De gelovige monarchisten willen eerherstel voor tsaar Nicolaas II. Zij bezoch- ten de historische plaatsen van Ekaterinenburg tot St. Peters- burg en brachten de nacht door in het Heilig Oespenski vrouwen- klooster, waar onze weg ons naartoe leidt. Gastvrijheid Oedmoerten zijn gastvrij; hun hartelijkheid en gezelligheid kennen nauwelijks grenzen. Van de maaltijden lees je niet af hoe hard en soms bitter hun bestaan is. De gasten zal het aan niets ontbreken! Na het eten wordt er muziek gemaakt en gezongen. Hun repertoire is afwisselend melancholisch en vrolijk. Vanwege de wapenindustrie werd Biddend en zingend trekken pelgrims naar hun volgende bestemming.