Perspectief 2022-60

2022-60 Ervaringen van de 11e Algemene Assemblee van de Wereldraad van Kerken (WrK) 33 heilige bewegingen/dansen voorkomen, zowel in oude als moderne zin. Deze rijke verscheidenheid aan rituelen weerspiegelt en brengt ons samen in lof en dankzegging aan onze hemelse Geneesheer die naar beneden kwam om onze gewonde wereld en gebroken mensheid te genezen en alles te vernieuwen. Dit was mijn tweede deelname aan een Algemene Assemblee van de WrK als vertegenwoordiger van de Syrisch-Orthodoxe Kerk. Ik nam deel aan een aantal evenementen en bijeenkomsten, met name aan het oecumenisch gesprek (EC 22) over kerken en moreel onderscheidingsvermogen: Facilitating Dialogue to Build Koinonia. In dit kader trad ik op als panellid. Als auteur van twee artikelen heb ik mijn bijdrage geleverd aan de bundels over Churches and Moral Discernment, gepubliceerd door de Faith & Order Commissie van de WrK.2 Ik merkte dat morele en ethische kwesties verdeeldheid kunnen zaaien. Daarom presenteert het document Churches and Moral Discernment: Facilitating Dialogue to Build Koinonia een instrument dat beoogt moreel onderscheidingsvermogen te vergemakkelijken om koinonia, gemeenschap, op te bouwen in plaats van verdeeldheid en vervreemding van elkaar. Door mijn ontmoetingen met medebroeders en -zusters uit katholieke en orthodoxe, protestants-gereformeerde tradities (vooral de Zwitsers-gereformeerde) leerde ik meer over mijn Syrische traditie en merkte ik dat wij als kerk meer open moeten staan voor elkaar en van elkaar kunnen leren om de christelijke traditie als geheel te versterken. Dit is vooral van belang omdat de verschillende kerkelijke tradities niet als rivalen van elkaar moeten worden gezien, maar juist om elkaar te complementeren. Het was ook de eerste keer dat de Oosters- en Orientaals-orthodoxe families samenkwamen op de WrK-Assemblee en hun verbintenis hernieuwden om de theologische dialoog voort te zetten en samen naar eenheid te streven. Ik heb geleerd voor welke uitdagingen onze kerken staan, thuis, in de diaspora en wereldwijd. Bovendien hebben de kerken elkaar nodig om deze problemen aan te pakken en manieren te vinden om samen verder te gaan om effectiever van Christus te getuigen en zijn heilige volk te dienen. Dankzij onze delegatie konden wij de kwestie Sayfo ter tafel brengen en de WrK de genocide op de Syrische/Aramese, Armeense en Pontische Grieken door de Ottomaanse Turken laten erkennen. Het martelaarschap van christenen gaat door tot op de dag van vandaag,

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=