Perspectief 2021-53

2021-53 Het gemeenschappelijk priesterschap als gave 9 tijdelijk-empirische aardse sfeer van het hier en nu. Deze sferen lijken elkaar uit te sluiten en precies tegengesteld aan elkaar te zijn. Vandaar ook dat Luther beweerde dat hij in geloof volledig heilig was, terwijl hij tegelijkertijd in de wereld precies het tegenoverge- stelde was: volledig zondaar. Door zo’n strikte scheidslijn aan te brengen tussen deze twee sferen ontstaat een vorm van dualisme, waarin het lastig wordt voor de gelovige om het leven, werk en relaties in de temporeel-aardse sfeer te verbinden met God (te schenken aan God). In het hier en nu van ons aardse bestaan waar wij nog onderweg zijn, rest ons slechts om ons ‘niets–zijn’ in Christus aan God aan te aanbieden tot zijn meerdere eer en glorie. Hoewel ik hier tot op zekere hoogte in mee kan gaan, vraag ik me toch af of hiermee alles is gezegd. 4. Een overbrugging De reformatoren hebben dus groot gelijk: wij, zondaars, kunnen uit onszelf niets aan God geven. Maar is deze constatering een eindstation of veeleer een beginpunt? Is niet juist het project van God, aldus Paulus, om “ het heelal in Christus onder één hoofd te brengen, alle wezens in de hemelen en alle wezens op aarde, in Hem” (Ef. 1, 9 -10)? Laten we eens kijken naar het grotere plaatje van het project van God en de rol van de mens daarin. God zelf is familie (de drie Goddelijke Personen Vader, Zoon en Heilige Geest, die één zijn) en bron van Leven, heiligheid, enz. God wil ons opnemen in zijn familie, en ons betrekken in zijn gemeenschap van leven en liefde. Maar wij zijn nog onderweg. Hoe kan dat nu? Jezus Christus is de brug tussen hemel en aarde; het Woord is mens geworden om de intimiteit te herstellen die verloren was gegaan door onze verwijdering van God (de zonde). Dit heilswerk, het herstel van de Schepping door de zelfgave van Christus aan de Vader door de Heilige Geest, heeft een historische dimensie (zijn dienende aardse leven) én een aan ruimte en tijd overstijgende dimensie . Alle handelingen van Jezus, God en mens, hebben een tijdelijke en een eeuwige waarde. Het verlossingswerk duurt nog voort in de tijd en ruimte. Jezus Christus zit nu – as we speak – aan de rechterhand van de Vader om voor ons ten beste te spreken. Maar dat niet alleen! Jezus geeft zich nu nog steeds aan God de Vader, en zij zenden samen de Heilige Geest om ons daarin te betrekken. De Hei- lige Geest wordt gestuurd in onze harten en maakt ons duidelijk dat wij in Christus