Perspectief 2021-50

2020-50 Gesprek over de inleidingen 31 Maar iets van de levendigheid en de ernst van het oordeel wordt theologisch weg gemas- seerd. Herwi Rikhof: Er staat heel duidelijk in het boek dat het een beladen thema is. Dat het weggemasseerd wordt is niet waar; het staat er heel duidelijk. Dan heb je ook het stukje over het Dies irae, een tekst die sinds Vaticanum II niet meer in de liturgie is, maar waar een prachtig stukje in staat van het recordare: U bent vanwege mij mens geworden. Dat is het stukje dat er precies uitgehaald wordt. Het gaat over drie punten betreffende het Laat- ste Oordeel. • Het gaat over het Laatste Oordeel als we spreken over de toekomst en wat dat betekent. • De mensen ter linker- en ter rechterzijde, uit het Matteüsevangelie, wor- den beoordeeld op iets wat hen verbaast. Dat zou ons aan het denken moeten zetten • En het derde punt is dat het een radicale correctie is op een rechtbank- denken. Er wordt niets weg gemasseerd, maar misverstanden worden opgeruimd. Dat is voor mij altijd de taak van de theologen. Ik zie niet dat hier het Laatste Oordeel weggedaan wordt, integendeel. Eric Bouter: Nou toch wel. Er komen grotendeels accenten uit het verleden naar voren, hoe in het verleden over het oordeel gedacht is. Dan lees ik vervolgens in het boek dat het oordeel eigenlijk al voltrokken is in de kruisiging van Christus. Herwi Rikhof: Ja, want het leuke is dat degene die oordeelt de gestorven en verrezen Heer is. Dat zie je op alle afbeeldingen. Zelfs van Michelangelo die toch een tamelijk krachtige Jezus schilderde in de Sixtijnse kapel. Als je goed kijkt, zitten daar de wonden in het li- chaam. Dat is geen onzin. Als Hij mij moet oordelen…, Hij begrijpt tenm inste waar het over gaat. Hij heeft het zelf meegemaakt. En dat vind ik het mooie van die formulering ‘het oordeel is al geveld.’ En datzelfde zit in het geheel van de correcties: een visie op het Oordeel die on-Bijbels en niet christelijk is, wordt gecorrigeerd.